Krwawa jesień - Taco Hemingway перевод на немецкий

Krwawa jesień

Rzuciłem wszystko co mam
Rzuciłem kośćmi, teraz wnioski muszę wysnuć już sam
Uciekłem w Polskę, jestem obcy, lecz tych typów tu znam
Więc chowam kosztowności jakby stał już fiskus u bram

Węszę aferę, bo to jeden z moich sześciu zmysłów
Nocą Cassino pełne świrów oraz terrorystów
Może zabiją mnie? Rewiry te są pełne chłystków
Ostrzących sztylet kłamiąc, że ich uczył Jezus Chrystus, huh

Gwiazdy płoną na niebie
Wiesz jak mówią. Wszędzie dobrze ale nocą najlepiej
Wściekłe gbury dopytują mnie czy chodzę na Lechię
Na wszelki wypadek robię (L) - "ziomek, no pewnie"!
Mówią: "zły klub, młody, lepiej odejdź, bo jebnę"
Zapytałem "czy podziały są nam w ogóle potrzebne"?
Tak jak ciebie. Daj mi sygnał a ku tobie pobiegnę
Bo czuję, że mi nie potrzeba innych kobiet, to pewne

Pomóż sercu memu, gdy ciśnienie skoczy czasem
Puść mi "Rubber Soul" Beatlesów i bądź szczodra z basem
Będę tobie grubym globem, ty mi bądź Atlasem
Wiosną bądź kukułką, bo wariuję robiąc lot nad gniazdem

Szykuje mi się krwawa jesień
W sercu głód, chociaż ciągle tyje prawa kieszeń
Jeśli nagle zginę w sumie chyba dla was lepiej, huh?
Potakuje milion dziwnych przechodniów
Czas wyżera dziurę, będzie rosła rana z wiekiem
Stąd ten chłód, czuję wicher, co się wzmaga we mnie
Pasażera gałki oczne są jak lwa, kamienne
Widzę je wśród idiotycznych przechodniów

W Hotelu Marmur spędziłem tydzień... chyba
Pewności brak tu, mówią mi, że dziwnie sypiam
Teraz jestem sam znów, izolacja mi się przyda
Co tam robić miał Współpasażer? Cóż, nie winię typa
Jednak czuję strach, który mi do serca silnie przywarł
Gdyby zmarł, będę drgał aż nie minie stypa
Gdy się skończy tlen i zapadnie w sen, ja mu skrobnę tren
Rumak dźwięk, potem wygramy tym Fryderyka

Dedykowanym "Hotel California" wzniecony lęk
W Marmurze czuję jakby duży kawał ego mi pękł
Zero technologii, niby zwierz w niewoli, lecz
Ból niesie wenę. Sądzę że mam więc niedoli chęć
I słyszę wszędzie wokół trzecią część be-mol 35
Wszyscy ględzą: "ziomuś nie no, weź... nie dość ci spięć"?
Carpe smutek, chyba takie muszę credo dziś mieć
Więc idą dalej nocą, do widzenia, elo i cześć, hoh

Pomóż sercu memu, gdy ciśnienie skoczy czasem
Puść mi "Abbey Road" Beatlesów i bądź szczodra z basem
Nalej kieliszek likieru a ja skoczę w basen
Nie martw się pieniędzmi, gdy wyczerpią się to skoczę w trasę

Szykuje mi się krwawa jesień
W sercu głód, chociaż ciągle tyje prawa kieszeń
Jeśli nagle zginę w sumie chyba dla was lepiej, huh?

Potakuje milion dziwnych przechodniów
Czas wyżera dziurę, będzie rosła rana z wiekiem
Stąd ten chłód, czuję wicher, co się wzmaga we mnie
Pasażera gałki oczne są jak lwa, kamienne
Widzę je wśród idiotycznych przechodniów

Uciekłem z WWA, bo bardzo męczył brak weny
A sympatycy ciągle piszą: "świeży rap chcemy!"
Ja nic nie piszę i nie mówię, jestem jak niemy
Poranne niebo wykazuje znaki gangreny
Czarno-czerwone, bo przejęła je paskudna zorza
Posiniaczone jakby diabeł bogu pluł w tarota
Ja szukam guza, bo się najpierw toczy krew, krew, krew...
A za krwią się toczy bujna proza
Muszę przelać prozę na kartkę... W swoim czasie
Nie chcę się przejmować obcym zegarkiem

Kroki wartkie. Sączę se złą Kadarkę
Szopki łaknę, chodzę sobie wciąż za karkiem
Udowodnię im, że jestem alfa, sobie najbardziej
Błysk oka, jakbym wyhodował w głowie latarkę
Byk chłopak nagle pyta mnie czy chodzę na Arkę
W mig skopał, gasną światła jakbym oczy miał martwe

Pomóż sercu memu, gdy dziwoty robię czasem
Zagraj "Hotel California", bądź ostrożna z basem
Do wesela się zagoi, daj mi proszek na sen
Ja ci w zamian dam pierścionek złoty z diamentowym głazem

Szcześniak?!
Szykuje mi się krwawa jesień
Chryste! Kto pana tak załatwił?

Szykuje mi się krwawa jesień
Przecież pan krwawi
Nie nie, to są liście, proszę pana, jesienne liście
O odprowadzę pana do pokoju
Piękna Polska jesień pan wie jak teraz musi być pięknie w Warszawie?
No już tak tak
Dziękuję panu za pomoc. Wie pan, mam tak czasami że źle ludzi oceniam
Niech Pan się położy może się panu ta Warszawa przyśni

Blutiger Herbst

Ich warf alles hin, was ich habe
Ich warf die Würfel, jetzt muss ich die Schlüsse selbst ziehen
Ich floh nach Polen, bin ein Fremder, doch diese Typen hier kenne ich
Also verstecke ich Wertsachen, als stünde der Fiskus schon vor den Toren

Ich wittere eine Affäre, denn das ist einer meiner sechs Sinne
Nachts ist das Cassino voller Verrückter und Terroristen
Vielleicht bringen sie mich um? Diese Reviere sind voller Halbstarker
Die ihre Dolche wetzen und lügen, Jesus Christus hätte sie gelehrt, huh

Sterne brennen am Himmel
Du weißt, wie man sagt. Überall ist es gut, aber nachts am besten
Wütende Grobiane fragen mich, ob ich zu Lechia gehe
Für alle Fälle mache ich das (L)-Zeichen – „Kumpel, na klar!“
Sie sagen: „Falscher Club, Junge, geh lieber weg, sonst knallt's“
Ich fragte: „Brauchen wir die Spaltungen überhaupt?“
Genau wie dich. Gib mir ein Signal und ich eile zu dir
Denn ich fühle, dass ich keine anderen Frauen brauche, das ist sicher

Hilf meinem Herzen, wenn der Blutdruck manchmal steigt
Spiel mir „Rubber Soul“ von den Beatles und sei großzügig mit dem Bass
Ich werde für dich ein dicker Globus sein, sei du mein Atlas
Im Frühling sei ein Kuckuck, denn ich drehe durch beim Flug über das Nest

Mir steht ein blutiger Herbst bevor
Im Herzen Hunger, obwohl die rechte Tasche immer dicker wird
Wenn ich plötzlich sterbe, ist das für euch wohl besser, huh?
Eine Million seltsamer Passanten nicken
Die Zeit frisst ein Loch, die Wunde wird mit dem Alter wachsen
Daher diese Kälte, ich spüre einen Sturm, der in mir stärker wird
Die Augäpfel des Passagiers sind wie die eines Löwen, steinern
Ich sehe sie unter idiotischen Passanten

Im Hotel Marmor verbrachte ich eine Woche... glaube ich
Keine Gewissheit hier, man sagt mir, ich schlafe seltsam
Jetzt bin ich wieder allein, Isolation wird mir guttun
Was sollte der Mitpassagier dort tun? Nun, ich mache dem Typen keinen Vorwurf
Doch ich fühle Angst, die sich stark an mein Herz geklammert hat
Wenn er stürbe, würde ich zittern, bis die Trauerfeier vorbei ist
Wenn der Sauerstoff ausgeht und er einschläft, kritzele ich ihm ein Klagelied
Rossklang, dann gewinnen wir damit den Fryderyk

Durch das gewidmete „Hotel California“ entfachte Angst
Im Marmor fühle ich, als ob ein großes Stück meines Egos zerbrochen ist
Keine Technologie, wie ein Tier in Gefangenschaft, doch
Schmerz bringt Inspiration. Ich glaube also, ich habe Verlangen nach Elend
Und ich höre überall um mich herum den dritten Satz b-Moll 35
Alle quatschen: „Kumpel, nein, komm schon... hast du nicht genug Spannungen?“
Carpe Trübsal, ich glaube, so ein Kredo muss ich heute haben
Also gehe ich weiter durch die Nacht, auf Wiedersehen, tschau und hallo, hoh

Hilf meinem Herzen, wenn der Blutdruck manchmal steigt
Spiel mir „Abbey Road“ von den Beatles und sei großzügig mit dem Bass
Schenk ein Glas Likör ein, und ich springe in den Pool
Mach dir keine Sorgen ums Geld, wenn es ausgeht, gehe ich auf Tour

Mir steht ein blutiger Herbst bevor
Im Herzen Hunger, obwohl die rechte Tasche immer dicker wird
Wenn ich plötzlich sterbe, ist das für euch wohl besser, huh?

Eine Million seltsamer Passanten nicken
Die Zeit frisst ein Loch, die Wunde wird mit dem Alter wachsen
Daher diese Kälte, ich spüre einen Sturm, der in mir stärker wird
Die Augäpfel des Passagiers sind wie die eines Löwen, steinern
Ich sehe sie unter idiotischen Passanten

Ich floh aus Warschau, weil der Mangel an Inspiration mich sehr quälte
Und die Sympathisanten schreiben ständig: „Wir wollen frischen Rap!“
Ich schreibe nichts und sage nichts, ich bin wie stumm
Der Morgenhimmel zeigt Anzeichen von Gangrän
Schwarz-rot, denn eine hässliche Morgenröte hat ihn übernommen
Zerzaust, als hätte der Teufel Gott ins Tarot gespuckt
Ich suche Streit, denn zuerst fließt Blut, Blut, Blut...
Und nach dem Blut folgt üppige Prosa
Ich muss die Prosa zu Papier bringen... Zu gegebener Zeit
Ich will mich nicht um eine fremde Uhr kümmern

Schnelle Schritte. Ich schlürfe miesen Kadarka
Ich sehne mich nach Theater, gehe mir ständig selbst auf die Nerven
Ich werde ihnen beweisen, dass ich Alpha bin, am meisten mir selbst
Ein Aufblitzen im Auge, als hätte ich eine Taschenlampe im Kopf gezüchtet
Ein stämmiger Junge fragt mich plötzlich, ob ich zu Arka gehe
Im Nu trat er mich zusammen, die Lichter gehen aus, als wären meine Augen tot

Hilf meinem Herzen, wenn ich manchmal Seltsames tue
Spiel „Hotel California“, sei vorsichtig mit dem Bass
Bis zur Hochzeit heilt es, gib mir ein Schlafmittel
Ich gebe dir im Gegenzug einen goldenen Ring mit einem Diamantstein

Szcześniak?!
Mir steht ein blutiger Herbst bevor
Christus! Wer hat Sie so zugerichtet?

Mir steht ein blutiger Herbst bevor
Sie bluten doch
Nein, nein, das sind Blätter, mein Herr, Herbstblätter
Oh, ich begleite Sie zum Zimmer
Schöner polnischer Herbst, wissen Sie, wie schön es jetzt in Warschau sein muss?
Nun ja, schon, ja, ja
Ich danke Ihnen für Ihre Hilfe. Wissen Sie, manchmal beurteile ich Menschen falsch
Legen Sie sich hin, vielleicht träumen Sie von diesem Warschau