Текст и перевод песни Taco Hemingway - Krwawa jesień

Krwawa jesień

Rzuciłem wszystko co mam
Rzuciłem kośćmi, teraz wnioski muszę wysnuć już sam
Uciekłem w Polskę, jestem obcy, lecz tych typów tu znam
Więc chowam kosztowności jakby stał już fiskus u bram

Węszę aferę, bo to jeden z moich sześciu zmysłów
Nocą Cassino pełne świrów oraz terrorystów
Może zabiją mnie? Rewiry te są pełne chłystków
Ostrzących sztylet kłamiąc, że ich uczył Jezus Chrystus, huh

Gwiazdy płoną na niebie
Wiesz jak mówią. Wszędzie dobrze ale nocą najlepiej
Wściekłe gbury dopytują mnie czy chodzę na Lechię
Na wszelki wypadek robię (L) - "ziomek, no pewnie"!
Mówią: "zły klub, młody, lepiej odejdź, bo jebnę"
Zapytałem "czy podziały są nam w ogóle potrzebne"?
Tak jak ciebie. Daj mi sygnał a ku tobie pobiegnę
Bo czuję, że mi nie potrzeba innych kobiet, to pewne

Pomóż sercu memu, gdy ciśnienie skoczy czasem
Puść mi "Rubber Soul" Beatlesów i bądź szczodra z basem
Będę tobie grubym globem, ty mi bądź Atlasem
Wiosną bądź kukułką, bo wariuję robiąc lot nad gniazdem

Szykuje mi się krwawa jesień
W sercu głód, chociaż ciągle tyje prawa kieszeń
Jeśli nagle zginę w sumie chyba dla was lepiej, huh?
Potakuje milion dziwnych przechodniów
Czas wyżera dziurę, będzie rosła rana z wiekiem
Stąd ten chłód, czuję wicher, co się wzmaga we mnie
Pasażera gałki oczne są jak lwa, kamienne
Widzę je wśród idiotycznych przechodniów

W Hotelu Marmur spędziłem tydzień... chyba
Pewności brak tu, mówią mi, że dziwnie sypiam
Teraz jestem sam znów, izolacja mi się przyda
Co tam robić miał Współpasażer? Cóż, nie winię typa
Jednak czuję strach, który mi do serca silnie przywarł
Gdyby zmarł, będę drgał aż nie minie stypa
Gdy się skończy tlen i zapadnie w sen, ja mu skrobnę tren
Rumak dźwięk, potem wygramy tym Fryderyka

Dedykowanym "Hotel California" wzniecony lęk
W Marmurze czuję jakby duży kawał ego mi pękł
Zero technologii, niby zwierz w niewoli, lecz
Ból niesie wenę. Sądzę że mam więc niedoli chęć
I słyszę wszędzie wokół trzecią część be-mol 35
Wszyscy ględzą: "ziomuś nie no, weź... nie dość ci spięć"?
Carpe smutek, chyba takie muszę credo dziś mieć
Więc idą dalej nocą, do widzenia, elo i cześć, hoh

Pomóż sercu memu, gdy ciśnienie skoczy czasem
Puść mi "Abbey Road" Beatlesów i bądź szczodra z basem
Nalej kieliszek likieru a ja skoczę w basen
Nie martw się pieniędzmi, gdy wyczerpią się to skoczę w trasę

Szykuje mi się krwawa jesień
W sercu głód, chociaż ciągle tyje prawa kieszeń
Jeśli nagle zginę w sumie chyba dla was lepiej, huh?

Potakuje milion dziwnych przechodniów
Czas wyżera dziurę, będzie rosła rana z wiekiem
Stąd ten chłód, czuję wicher, co się wzmaga we mnie
Pasażera gałki oczne są jak lwa, kamienne
Widzę je wśród idiotycznych przechodniów

Uciekłem z WWA, bo bardzo męczył brak weny
A sympatycy ciągle piszą: "świeży rap chcemy!"
Ja nic nie piszę i nie mówię, jestem jak niemy
Poranne niebo wykazuje znaki gangreny
Czarno-czerwone, bo przejęła je paskudna zorza
Posiniaczone jakby diabeł bogu pluł w tarota
Ja szukam guza, bo się najpierw toczy krew, krew, krew...
A za krwią się toczy bujna proza
Muszę przelać prozę na kartkę... W swoim czasie
Nie chcę się przejmować obcym zegarkiem

Kroki wartkie. Sączę se złą Kadarkę
Szopki łaknę, chodzę sobie wciąż za karkiem
Udowodnię im, że jestem alfa, sobie najbardziej
Błysk oka, jakbym wyhodował w głowie latarkę
Byk chłopak nagle pyta mnie czy chodzę na Arkę
W mig skopał, gasną światła jakbym oczy miał martwe

Pomóż sercu memu, gdy dziwoty robię czasem
Zagraj "Hotel California", bądź ostrożna z basem
Do wesela się zagoi, daj mi proszek na sen
Ja ci w zamian dam pierścionek złoty z diamentowym głazem

Szcześniak?!
Szykuje mi się krwawa jesień
Chryste! Kto pana tak załatwił?

Szykuje mi się krwawa jesień
Przecież pan krwawi
Nie nie, to są liście, proszę pana, jesienne liście
O odprowadzę pana do pokoju
Piękna Polska jesień pan wie jak teraz musi być pięknie w Warszawie?
No już tak tak
Dziękuję panu za pomoc. Wie pan, mam tak czasami że źle ludzi oceniam
Niech Pan się położy może się panu ta Warszawa przyśni

Кровавая осень

Бросил всё, что имел,
Бросил кости, теперь выводы должен сделать сам.
Сбежал в Польшу, я чужой, но этих типов здесь знаю,
Поэтому прячу ценности, словно налоговая уже у ворот.

Чувствую аферу, ведь это одно из моих шести чувств.
Ночью казино полно психов и террористов.
Может, убьют меня? Эти районы полны отморозков,
Точащих стилеты, лгущих, что их учил Иисус Христос, huh.

Звёзды горят на небе,
Знаешь, как говорят. Везде хорошо, но ночью лучше всего.
Злые хамы спрашивают меня, болею ли я за Лехию.
На всякий случай делаю (L) - "братан, конечно!"
Говорят: "плохой клуб, парень, лучше уйди, а то врежу".
Я спросил: "а нужны ли нам вообще эти разделения?"
Так же, как и ты мне нужна. Дай мне знак, и я к тебе прибегу,
Ведь чувствую, что мне не нужны другие женщины, это точно.

Помоги моему сердцу, когда давление иногда скачет,
Включи мне "Rubber Soul" Битлз и не жалей басов.
Я буду твоим толстым глобусом, а ты мне будь Атласом.
Весной будь кукушкой, ведь я схожу с ума, кружа над гнездом.

Меня ждёт кровавая осень,
В сердце голод, хоть и толстеет постоянно правый карман.
Если вдруг погибну, в общем-то, наверное, вам будет лучше, huh?
Кивает миллион странных прохожих.
Время выгрызает дыру, будет расти рана с годами.
Отсюда этот холод, чувствую ветер, что усиливается во мне.
Глазные яблоки пассажира как у льва, каменные.
Вижу их среди идиотских прохожих.

В отеле "Мрамор" провёл неделю... кажется.
Уверенности нет, говорят мне, что я странно сплю.
Теперь я снова один, изоляция мне пригодится.
Что там должен был делать Спутнник? Ну, я не виню парня.
Однако чувствую страх, который сильно прилип к моему сердцу.
Если бы он умер, я бы дрожал, пока не пройдут поминки.
Когда закончится кислород и он погрузится в сон, я ему напишу трен.
Звук коня, потом мы выиграем этим Фридерика.

Посвященный "Hotel California" разгоревшийся страх.
В "Мраморе" чувствую, как будто большой кусок моего эго треснул.
Ноль технологий, словно зверь в неволе, но
Боль несёт вдохновение. Думаю, что поэтому я жажду невзгод.
И слышу повсюду третью часть си-бемоль 35.
Все твердят: "братан, ну нет, возьми... тебе мало напрягов?"
Carpe smutek, пожалуй, такое кредо я должен иметь сегодня.
Поэтому идут дальше ночью, до свидания, пока и привет, hoh.

Помоги моему сердцу, когда давление иногда скачет,
Включи мне "Abbey Road" Битлз и не жалей басов.
Налей бокал ликёра, а я прыгну в бассейн.
Не беспокойся о деньгах, когда они закончатся, я поеду в турне.

Меня ждёт кровавая осень,
В сердце голод, хоть и толстеет постоянно правый карман.
Если вдруг погибну, в общем-то, наверное, вам будет лучше, huh?

Кивает миллион странных прохожих.
Время выгрызает дыру, будет расти рана с годами.
Отсюда этот холод, чувствую ветер, что усиливается во мне.
Глазные яблоки пассажира как у льва, каменные.
Вижу их среди идиотских прохожих.

Сбежал из Варшавы, потому что очень мучила нехватка вдохновения,
А поклонники постоянно пишут: "хотим свежий рэп!"
Я ничего не пишу и не говорю, я как немой.
Утреннее небо показывает признаки гангрены.
Черно-красное, потому что его захватило отвратительное сияние.
В синяках, словно дьявол богу плюнул в таро.
Я ищу шишку, ведь сначала течет кровь, кровь, кровь...
А за кровью льётся буйная проза.
Должен перенести прозу на бумагу... В своё время.
Не хочу беспокоиться о чужих часах.

Быстрые шаги. Попиваю плохую Кадарку.
Жажду представлений, хожу себе всё время по пятам.
Докажу им, что я альфа, прежде всего себе самому.
Блеск в глазах, словно я вырастил в голове фонарик.
Быковатый парень вдруг спрашивает меня, болею ли я за Арку.
Вмиг избил, гаснут огни, словно у меня мёртвые глаза.

Помоги моему сердцу, когда чудачества творю иногда.
Включи "Hotel California", будь осторожна с басами.
До свадьбы заживёт, дай мне порошок для сна.
Я тебе взамен дам золотое кольцо с алмазным камнем.

Щесьняк?!
Меня ждёт кровавая осень.
Боже! Кто вас так отделал?

Меня ждёт кровавая осень.
Ведь вы истекаете кровью.
Нет-нет, это листья, прошу вас, осенние листья.
Я провожу вас в номер.
Прекрасная польская осень, вы знаете, как сейчас должно быть красиво в Варшаве?
Ну уже, да-да.
Спасибо вам за помощь. Знаете, у меня так бывает иногда, что я неправильно оцениваю людей.
Ложитесь, может быть, вам приснится эта Варшава.