maska - TuneFusion перевод на русский

maska

Noszę maskę, co uśmiecha się do świata
Pod nią smutek, co w ciszy wciąż się wplata
Pokazuję szczęście, pełnię życia jak w teatrze
Ale w sercu pustka – czekam na miłość, co mnie zbawi

Patrzą na mnie, mówią: "Masz wszystko, czego chcesz"
Ale nie widzą, co ukrywam w cieniu łez
Każdy żart, każdy śmiech to część tej gry
By ukryć to, co naprawdę drzemie we mnie w głębi

Chciałbym zdjąć tę maskę, pokazać swoją twarz
Ale boję się, że świat nie zrozumie moich ran
W tłumie jestem duszą towarzystwa, błyszczę w blasku
A w samotności tonę, szukając wciąż ratunku

Noszę maskę, co uśmiecha się do świata
Pod nią smutek, co w ciszy wciąż się wplata
Pokazuję szczęście, pełnię życia jak w teatrze
Ale w sercu pustka – czekam na miłość, co mnie zbawi

Każde "Jak się czujesz?" to pytanie bez znaczenia
Bo odpowiedź gotowa: "Świetnie!" – nie mam nic do dodania
Chcę być prawdziwy, ale boję się odrzucenia
Więc gram swoją rolę, choć w środku czuję spustoszenie

Marzę o kimś, kto spojrzy głębiej niż na maskę
Kto dotknie mojej duszy, zamiast oceniać gestem
Potrzebuję miłości, co rozproszy ten cień
By wreszcie uwierzyć, że mogę być sobą – nie snem

Noszę maskę, co uśmiecha się do świata
Pod nią smutek, co w ciszy wciąż się wplata
Pokazuję szczęście, pełnię życia jak w teatrze
Ale w sercu pustka – czekam na miłość, co mnie zbawi

Maska chroni mnie przed światem, przed bólem
Ale trzyma mnie z dala od prawdziwych uczuć i ludzi
Chciałbym krzyknąć: "To nie ja, to tylko rola!"
Ale czy ktoś wysłucha, czy zostanę sam jak skała?

Noszę maskę, ale pragnę ją zdjąć na zawsze
Chcę być sobą, znaleźć kogoś, kto mnie zobaczy
Nie tylko blask, nie tylko cień – całą prawdę
Miłość, która mnie uleczy, sprawi, że życie stanie się łatwe
Noszę maskę, ale pragnę ją zdjąć na zawsze
Chcę być sobą, znaleźć kogoś, kto mnie zobaczy
Nie tylko blask, nie tylko cień – całą prawdę
Miłość, która mnie uleczy, sprawi, że życie stanie się łatwe

Маска

Ношу маску, что улыбается миру,
Под ней грусть, что в тишине всё ещё вплетается.
Показываю счастье, полноту жизни, как в театре,
Но в сердце пустота – жду любовь, что меня спасёт.

Смотрят на меня, говорят: "У тебя всё, чего хочешь",
Но не видят, что скрываю в тени слёз.
Каждая шутка, каждый смех – часть этой игры,
Чтобы скрыть то, что на самом деле дремлет во мне в глубине.

Хотел бы снять эту маску, показать своё лицо,
Но боюсь, что мир не поймёт моих ран.
В толпе я душа компании, блистаю в свете,
А в одиночестве тону, всё ещё ища спасения.

Ношу маску, что улыбается миру,
Под ней грусть, что в тишине всё ещё вплетается.
Показываю счастье, полноту жизни, как в театре,
Но в сердце пустота – жду любовь, что меня спасёт.

Каждое "Как дела?" – вопрос без значения,
Ведь ответ готов: "Отлично!" – мне нечего добавить.
Хочу быть настоящим, но боюсь отвержения,
Поэтому играю свою роль, хоть внутри чувствую опустошение.

Мечтаю о той, кто посмотрит глубже, чем на маску,
Кто коснётся моей души, вместо того, чтобы оценивать жестом.
Мне нужна любовь, что рассеет эту тень,
Чтобы наконец поверить, что могу быть собой – не сном.

Ношу маску, что улыбается миру,
Под ней грусть, что в тишине всё ещё вплетается.
Показываю счастье, полноту жизни, как в театре,
Но в сердце пустота – жду любовь, что меня спасёт.

Маска защищает меня от мира, от боли,
Но держит меня вдали от настоящих чувств и людей.
Хотел бы крикнуть: "Это не я, это только роль!",
Но услышит ли кто-нибудь, или останусь один, как скала?

Ношу маску, но хочу снять её навсегда,
Хочу быть собой, найти ту, кто меня увидит.
Не только блеск, не только тень – всю правду,
Любовь, которая меня исцелит, сделает жизнь лёгкой.
Ношу маску, но хочу снять её навсегда,
Хочу быть собой, найти ту, кто меня увидит.
Не только блеск, не только тень – всю правду,
Любовь, которая меня исцелит, сделает жизнь лёгкой.