nie możesz odpowiedzieć na tę konwersację - TuneFusion перевод на русский

nie możesz odpowiedzieć na tę konwersację

"Nie możesz odpowiedzieć na tę konwersację"
Te słowa jak cios, jak zamknięte drzwi na stację
Próbowałem dotrzeć, ale zniknęłaś w mroku
Zablokowany w miejscu, bez żadnego kroku

Widziałem Twój profil, serce chciało spróbować
Parę słów, by zagadać, może uśmiech wywołać
Napisałem – prosty gest, szczery, bez zamiaru
Ale odpowiedzią cisza, a potem mur jak z granitu

Klikam wiadomość, widzę ten komunikat
Jakby ktoś powiedział: "Stop, tutaj droga zanika"
Chciałem tylko porozmawiać, poznać Cię bliżej
Ale teraz zostaję sam, z myślami, co krążą w ciszy

"Nie możesz odpowiedzieć na tę konwersację"
Te słowa jak cios, jak zamknięte drzwi na stację
Próbowałem dotrzeć, ale zniknęłaś w mroku
Zablokowany w miejscu, bez żadnego kroku

Czy coś zrobiłem źle, czy byłem zbyt bezpośredni?
Może moje słowa były zbyt proste, zbyt zwyczajne, niepewne?
Patrzę na ekran, na Twój obrazek w tle
A odpowiedź ukryta, jakby zniknęła w śnie

Nie chciałem Cię zranić, nie chciałem nachodzić
Chciałem po prostu chwilę Twojej uwagi zdobyć
Ale teraz wiem, że nic nie zmienię, choćbym chciał
Tylko echo tych słów: "Nie możesz..." w mojej głowie gra

"Nie możesz odpowiedzieć na tę konwersację"
Te słowa jak cios, jak zamknięte drzwi na stację
Próbowałem dotrzeć, ale zniknęłaś w mroku
Zablokowany w miejscu, bez żadnego kroku

Może to nie czas, nie miejsce, nie my
Może za dużo pytań, za mało ciszy w tej grze
Ale boli mnie fakt, że zamknęłaś drzwi
Nie dając szansy, by zobaczyć, kim moglibyśmy być

"Nie możesz odpowiedzieć na tę konwersację"
To tylko komunikat, a jednak tak wiele znaczy
Próbowałem, ale teraz zostaje mi tylko cisza
I pytanie bez odpowiedzi, które wciąż mnie kołysze

Ты не можешь ответить на это сообщение

"Ты не можешь ответить на это сообщение"
Эти слова как удар, как закрытая дверь на вокзал
Пытался дотянуться, но ты исчезла во тьме
Заблокирован на месте, без единого шага

Увидел твой профиль, сердце захотело попробовать
Пару слов, чтобы заговорить, может, улыбку вызвать
Написал – простой жест, искренний, без задней мысли
Но ответом тишина, а потом стена, как из гранита

Кликаю сообщение, вижу это уведомление
Как будто кто-то сказал: "Стой, здесь дорога исчезает"
Хотел всего лишь поговорить, узнать тебя ближе
Но теперь остаюсь один, с мыслями, что кружатся в тиши

"Ты не можешь ответить на это сообщение"
Эти слова как удар, как закрытая дверь на вокзал
Пытался дотянуться, но ты исчезла во тьме
Заблокирован на месте, без единого шага

Что-то сделал не так, или был слишком прямолинеен?
Может, мои слова были слишком просты, слишком обычные, неуверенные?
Смотрю на экран, на твою картинку на фоне
А ответ скрыт, словно исчез во сне

Не хотел тебя ранить, не хотел надоедать
Хотел просто на мгновение твоего внимания добиться
Но теперь знаю, что ничего не изменю, даже если захочу
Только эхо этих слов: "Ты не можешь..." в моей голове играет

"Ты не можешь ответить на это сообщение"
Эти слова как удар, как закрытая дверь на вокзал
Пытался дотянуться, но ты исчезла во тьме
Заблокирован на месте, без единого шага

Может, это не время, не место, не мы
Может, слишком много вопросов, слишком мало тишины в этой игре
Но больно от того, что ты закрыла дверь
Не дав шанса увидеть, кем мы могли бы быть

"Ты не можешь ответить на это сообщение"
Это всего лишь уведомление, а значит так много
Пытался, но теперь мне остается только тишина
И вопрос без ответа, который все еще меня тревожит