Veesum Kaatrukku - Unnikrashan , Harini перевод на немецкий

Veesum Kaatrukku

வீசும் காற்றுக்கு பூவைத் தெரியாதா?
பேசும் கண்ணுக்கு என்னைப் புரியாதா?
அன்பே உந்தன் பேரைத்தானே விரும்பிக் கேட்கிறேன்.!
போகும் பாதை எங்கும் உன்னைத் திரும்பிப் பார்க்கிறேன்!

வீசும் காற்றுக்கு பூவைத் தெரியாதா?
பேசும் கண்ணுக்கு என்னைப் புரியாதா?

என்னையே திறந்தவள் யாரவளோ?
உயிரிலே நுழைந்தவள் யாரவளோ?
வழியை மறித்தாள். மலரைக் கொடுத்தாள்.
மொழியைப் பறித்தாள். மௌனம் கொடுத்தாள்.
மேகமே மேகமே அருகினில் வா.
தாகத்தில் மூழ்கினேன் பருகிட வா.

(வீசும் காற்றுக்கு பூவைத் தெரியாதா?
பேசும் கண்ணுக்கு என்னைப் புரியாதா?)
அன்பே உந்தன் பேரைத்தானே விரும்பிக் கேட்கிறேன்.!
போகும் பாதை எங்கும் உன்னைத் திரும்பிப் பார்க்கிறேன்.!
வீசும் காற்றுக்கு பூவைத் தெரியாதா?
பேசும் கண்ணுக்கு என்னைப் புரியாதா?

சிரிக்கிறேன் இதழ்களில் மலருகிறாய்.
அழுகிறேன் துளிகளாய் நழுவுகிறாய்...
விழிகள் முழுதும். நிழலா இருளா.
வாழ்க்கைப் பயணம் முதலா முடிவா.
சருகென உதிர்கிறேன் தனிமையிலே.
மௌனமாய் எரிகிறேன் காதலிலே.

மேகம் போலே என் வானில் வந்தவளே.
யாரோ அவள். நீதான் என்னவளே.
மேகமேக மேகக்கூட்டம் நெஞ்சில் கூடுதே.
உந்தன் பேரைச் சொல்லிச் சொல்லி மின்னல் ஓடுதே.

வீசும் காற்றுக்கு பூவைத் தெரியாதா?
பேசும் கண்ணுக்கு என்னைப் புரியாதா?

Wehender Wind

Weiß der wehende Wind denn nicht von der Blume?
Verstehen die sprechenden Augen mich denn nicht?
Liebste, ich möchte doch so gerne deinen Namen erfahren!
Auf jedem Weg, den ich gehe, drehe ich mich nach dir um!

Weiß der wehende Wind denn nicht von der Blume?
Verstehen die sprechenden Augen mich denn nicht?

Wer ist sie, die mich geöffnet hat?
Wer ist sie, die in mein Leben getreten ist?
Sie versperrte den Weg, gab mir eine Blume.
Sie raubte mir die Sprache, gab mir Schweigen.
Wolke, oh Wolke, komm näher zu mir.
Ich versinke im Durst, komm, lass mich trinken.

(Weiß der wehende Wind denn nicht von der Blume?
Verstehen die sprechenden Augen mich denn nicht?)
Liebste, ich möchte doch so gerne deinen Namen erfahren!
Auf jedem Weg, den ich gehe, drehe ich mich nach dir um!
Weiß der wehende Wind denn nicht von der Blume?
Verstehen die sprechenden Augen mich denn nicht?

Ich lächle, und du erblühst auf meinen Lippen.
Ich weine, und du entgleitest mir als Tropfen...
In meinen Augen, ist es Schatten oder Dunkelheit?
Ist die Lebensreise ein Anfang oder ein Ende?
Wie ein dürres Blatt falle ich in der Einsamkeit.
Still verbrenne ich in der Liebe.

Wie eine Wolke bist du in meinen Himmel gekommen.
Wer ist sie? Du bist doch meine Liebste.
Wolke um Wolke, eine Wolkenformation sammelt sich in meinem Herzen.
Deinen Namen rufend, flitzt ein Blitz dahin.

Weiß der wehende Wind denn nicht von der Blume?
Verstehen die sprechenden Augen mich denn nicht?