Текст и перевод песни Verba - Choroba

Opowiem Ci historię, co rozwali Ci serce
Nauczy jak żyć by nigdy więcej
Nie zranić nikogo i walczyć do końca
I zrobić wszystko, by nie zabrakło słońca
I jak się poznali, opowiem Ci
Jak wyglądała miłość życia ich
Jak szli ku sobie od pierwszego dnia
A teraz zamknij oczy i patrz...

To były cudowne dni
Już chyba mocniej nie da się kochać
Powiedz czy im wystarczy sił
By wszystkie trudności pokonać?

Zaczęło się od tego, że poznali się w szkole
Już na początku mieli się ku sobie
Był jej przyjacielem, był bohaterem
Chronił od tych, co intencje mają nieszczere
Mijały lata, czas spędzali razem
Liceum, studia znaleźli pracę
Pewnego dnia w końcu wyznał jej miłość
Oświadczył się, pięknie było
Razem urządzali mieszkanie
W stylu jak z bajki, specjalnie dla niej
Pewnego dnia oznajmiła radośnie
Że wkrótce brzuszek jej nieco urośnie
W radości ją tulił i zajął się wszystkim
Pokoik dziecku urządził prześliczny
Przyszła na świat, szczęściu nie było końca
Robili wszystko by nie zabrakło słońca

To były cudowne dni
Już chyba mocniej nie da się kochać
Powiedz czy im wystarczy sił
By wszystkie trudności pokonać?

Ale tego dnia, słońce nie wzeszło na niebie
Przyszedł do domu, chciał przytulić ją do siebie
Ona wyszeptała, muszę Ci powiedzieć
Przecież zawsze byłeś moim bohaterem
Pamiętasz obiecałeś
Że zawsze przy mnie będziesz
Powiedz mi, co mam robić? Jestem zagubiona
Lekarz mówi, że to jest śmiertelne...
On przytulił ją, próbował uspokoić
Choć zupełnie nie wiedział co robić
Kłamał, by dać ukojenie lecz bólu nie zdusi
Żadna obietnica jej zdrowia nie wróci
Małe śpi przytulone do podusi
Gdy się zbudzi będzie chciało do mamusi
Ona weźmie je na ręce i zapłacze
Kocham Cię, ale miało być inaczej

To były cudowne dni
Już chyba mocniej nie da się kochać
Powiedz czy im wystarczy sił
By wszystkie trudności pokonać?

Mówił, pojadę szukać pomocy gdziekolwiek
Póki nie znajdę rozwiązania, nie spocznę
Tu lekarze słabi, świat jest krok do przodu
Kilka tygodni, będzie zdrowa znowu
Odjeżdżając płakał bardzo
Wierzył, że znajdzie cudowne lekarstwo
W świecie nieznanym, gdy ona w domu
Mijał czas z miłością z telefonu
Poszukiwał bezskutecznie
Niszczyły go cele szlachetne
Czuł już, że nie może pomóc
Nieraz sięgnął do alkoholu
Czasem modlił się ciemną nocą
Kłamał, że wkrótce wraca z pomocą
Pewnego dnia nie odebrał telefonu
Ona czuła, że nie wróci już do domu

To były cudowne dni
Już chyba mocniej nie da się kochać
Powiedz czy im wystarczy sił
By wszystkie trudności pokonać?

Zrozumiała, że utracił wiarę
Jej jedyny bohater
Zostawiła mu list
Napisany resztką sił
Wybaczyłam Ci, że mnie zostawiłeś
Zrobiłam to chociaż do nas nie wróciłeś
Przez to, że wyjechałeś bardziej cierpiałam
Mogłeś już mnie zabić, zamiast zostawiać
Zamiast zostawiać, zamiast zostawiać
Zamiast zostawiać, zamiast zostawiać...

To były cudowne dni
Już chyba mocniej nie da się kochać
Powiedz czy im wystarczy sił
By wszystkie trudności pokonać

Ona kochała go
Wierzyła, że kiedyś powróci
Lecz czas nie był łaskawy i
W końcu samotną ja porzucił

Я расскажу вам историю, которая разобьет ваше сердце
Научит, как жить, чтобы никогда больше
Не ранить никого и бороться до конца
И сделать все, чтобы не кончилось солнце
И как они встретились, я расскажу вам
Как выглядела любовь к жизни их
Как они шли друг к другу с первого дня
А теперь закрой глаза и Смотри...

Это были чудесные дни
Я не думаю, что сильнее можно любить.
Скажи, хватит ли им сил
Чтобы преодолеть все трудности?

Все началось с того, что они познакомились в школе
Уже в начале они были друг к другу
Он был ее другом, он был героем
Он защищал от тех, у кого намерения неискренние
Шли годы, время они проводили вместе
Средняя школа, колледж нашли работу
Однажды он наконец признался ей в любви
Он сделал предложение, красиво было
Вместе они обустраивали квартиру
В стиле, как из сказки, специально для нее
Однажды она радостно объявила:
Что скоро живот у нее немного вырастет
В радости он обнял ее и позаботился обо всем
Комнату ребенку устроил красивый
Она пришла в мир, счастью не было конца
Они делали все, чтобы не кончилось солнце.

Это были чудесные дни
Я не думаю, что сильнее можно любить.
Скажи, хватит ли им сил
Чтобы преодолеть все трудности?

Но в тот день солнце не взошло на небо.
Он пришел домой, хотел прижать ее к себе
Она прошептала, я хочу Тебе сказать,
Ты всегда был моим героем.
Помнишь, ты обещал.
Что ты всегда будешь рядом со мной
Скажи мне, что мне делать? Я потеряна.
Врач говорит, что это смертельно...
Он обнял ее, попытался успокоить.
Хотя он совершенно не знал, что делать
Он лгал, чтобы дать утешение, но боль не задушит
Ни одно обещание ее здоровья не вернется
Маленькие спят, прижавшись к подушке
Когда она проснется, она захочет к мамочке.
Она возьмет их на руки и заплачет
Я люблю тебя, но все должно было быть по-другому.

Это были чудесные дни
Я не думаю, что сильнее можно любить.
Скажи, хватит ли им сил
Чтобы преодолеть все трудности?

Он сказал, что я поеду искать помощь где угодно.
Пока я не найду решение, я не успокоюсь
Здесь врачи слабые, мир шаг вперед
Несколько недель, она будет здорова снова
Уезжая, он очень плакал
Он верил, что найдет чудесное лекарство
В мире неизвестном, когда она дома
Прошло время с любовью с телефона
Искал безрезультатно
Его уничтожали благородные цели
Он уже чувствовал, что не может помочь
Не раз тянулся к спиртному
Иногда он молился темной ночью
Он солгал, что скоро вернется на помощь
Однажды он не ответил на звонок
Она чувствовала, что больше не вернется домой

Это были чудесные дни
Я не думаю, что сильнее можно любить.
Скажи, хватит ли им сил
Чтобы преодолеть все трудности?

Она поняла, что он потерял веру
Ее единственный герой
Она оставила ему письмо.
Написанный остатком сил
Я простила тебя за то, что ты бросил меня.
Я сделала это, хотя ты не вернулся к нам.
Из-за того, что ты уехал, я больше страдала.
Ты мог убить меня, а не бросить.
Вместо того, чтобы оставить, вместо того, чтобы оставить
Вместо того, чтобы оставить, вместо того, чтобы оставить...

Это были чудесные дни
Я не думаю, что сильнее можно любить.
Скажи, хватит ли им сил
Чтобы преодолеть все трудности

Она любила его
Она верила, что когда-нибудь вернется
Но время не было милостивым и
В конце концов, одинокую я бросил