Текст и перевод песни Verba - Młode Wilki 6 - Nowy Epizod

Młode Wilki 6 - Nowy Epizod

Kiedyś obiecałem, że nigdy Was nie zostawię
Tylko powiedz dlaczego nie przewidziałem tego

W wiadomościach widziałeś nieraz
Uderzenie i nagle tłum się zbiera
Zapatrzony w to co jest nieuniknione
Słabość wobec ton stali rozpędzonej
Staram się zrozumieć co takiego jest w nas
Że nie boimy się wbrew rozsądkowi gnać
Tylko wierzymy w to, że nam się nie przydarzy
A śmierć przyjdzie dopiero gdy będziemy starzy
Siedzę sam, biorę w dłoń gazetę
Oto pierwsza strona- kobieta na ulicy nad kimś pochylona
On nie wstaje, nie oddycha i nie słyszy próśb
Ja nie chciałam tego, proszę, wróć!
Co ona czuła zrozumieć trudno
Jak przywrócić życie kiedy jest za późno
Nie da się choć anioły są nad nami
Możemy w nie uwierzyć, ale wciąż jesteśmy sami.

Kiedyś obiecałem, ze nigdy Was nie zostawię
Tylko powiedz dlaczego nie przewidziałem tego

Czy wiesz o tym, że on miał dziewczynę?
Tak się spieszył do niej na ostatnią chwilę
Spotkajmy się tam, muszę Ci coś powiedzieć
Odpalił silnik i ruszył przed siebie
Ona zamknęła drzwi i wyszła na spotkanie
Spojrzała w niebo, nie wiem czemu było szare
Taka pogoda nasilała jej tęsknotę
W tej szarości tylko miłość bywa złotem
Pierścionek leżał schowany przed światem
Tak bardzo kochał, już planował datę
Chciał by tego dnia wszystko było magiczne
Żeby powiedziała tak, kocham bezgranicznie!
I tego dnia właśnie się spotkali
Jednak nie tam gdzie planowali
Patrzę w gazetę, to skrzyżowanie
Gdzie nie zatrzymała się pędząc na spotkanie.

Kiedyś obiecałem, że nigdy Was nie zostawię
Tylko powiedz dlaczego nie przewidziałem tego. x2

Молодые Волки 6 - Новый Эпизод

Когда-то я обещал, что никогда тебя не оставлю,
Только скажи, почему я этого не предвидел.

В новостях ты видела не раз,
Удар, и вдруг толпа собирается,
Устремив взгляды на то, что неизбежно,
Слабость перед тоннами разгоняющейся стали.
Я пытаюсь понять, что же такое в нас есть,
Что мы не боимся, вопреки здравому смыслу, мчаться,
Только верим в то, что с нами этого не случится,
А смерть придет лишь тогда, когда мы будем стары.
Сижу один, беру в руки газету,
Вот первая страница - женщина на улице над кем-то склонилась,
Он не встает, не дышит и не слышит просьб:
"Я не хотела этого, прошу, вернись!"
Что она чувствовала, понять трудно,
Как вернуть жизнь, когда уже слишком поздно.
Нельзя, хоть ангелы и над нами,
Мы можем в них верить, но все равно мы одни.

Когда-то я обещал, что никогда тебя не оставлю,
Только скажи, почему я этого не предвидел.

Знаешь ли ты, что у него была девушка?
Так спешил к ней в последний миг.
"Встретимся там, мне нужно тебе кое-что сказать",
Завел мотор и рванул вперед.
Она закрыла дверь и вышла на встречу,
Взглянула на небо, не знаю почему, оно было серым,
Такая погода усиливала ее тоску,
В этой серости только любовь бывает золотом.
Кольцо лежало спрятанным от мира,
Так сильно любил, уже планировал дату.
Хотел, чтобы в этот день все было волшебно,
Чтобы она сказала: "Да, люблю безгранично!"
И в этот день они встретились,
Однако не там, где планировали.
Смотрю в газету, это перекресток,
Где она не остановилась, спеша на свидание.

Когда-то я обещал, что никогда тебя не оставлю,
Только скажи, почему я этого не предвидел. x2