Текст и перевод песни Viguen - Dou Kabootar

Dou Kabootar

روزی من و تو ای جان همچون کبوترها
سر نهادیم با هم در بستر پرها
پرگشاده همرهِ مرغانِ خوش آواز
گه به کوهستان و گه به صحرا در پرواز

جلوه زندگی را در چشم هم میدیدیم
چون به شب میرسیدیم کنار هم می آرمیدیم
تا نسیمی میوزید آشیانه میلرزید
ما ز بیم جان خود بر سر هم پر میکشیدیم

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه تو نمیدانیم
چون شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

هرکس که دلدار مرا از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش، سازی ز دلدارش جدا

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

هرکس که دلدار مرا از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش، سازی ز دلدارش جدا

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

Zwei Tauben

Eines Tages, meine Liebste, waren wir wie Tauben,
legten unsere Köpfe zusammen in ein Nest aus Federn.
Breiteten unsere Flügel aus, zusammen mit den Vögeln des schönen Gesangs,
mal in den Bergen, mal in der Wüste, im Fluge.

Wir sahen das Leuchten des Lebens in den Augen des anderen,
und wenn die Nacht kam, ruhten wir uns nebeneinander aus.
Wenn eine Brise wehte, bebte das Nest,
und aus Angst um unser Leben breiteten wir unsere Flügel übereinander aus.

Nun sind wir voneinander abgewandt, weder ich noch du wissen,
wie wir uns kennenlernten und am nächsten Tag getrennt wurden.

Wer auch immer meine Liebste von mir getrennt hat, oh Gott,
ich will, dass du sein Herz verbrennst, ihn von seiner Liebsten trennst.

Nun sind wir voneinander abgewandt, weder ich noch sie wissen,
wie wir uns kennenlernten und am nächsten Tag getrennt wurden.

Wer auch immer meine Liebste von mir getrennt hat, oh Gott,
ich will, dass du sein Herz verbrennst, ihn von seiner Liebsten trennst.

Nun sind wir voneinander abgewandt, weder ich noch sie wissen,
wie wir uns kennenlernten und am nächsten Tag getrennt wurden.