Текст песни Dou Kabootar - Viguen

روزی من و تو ای جان همچون کبوترها
سر نهادیم با هم در بستر پرها
پرگشاده همرهِ مرغانِ خوش آواز
گه به کوهستان و گه به صحرا در پرواز

جلوه زندگی را در چشم هم میدیدیم
چون به شب میرسیدیم کنار هم می آرمیدیم
تا نسیمی میوزید آشیانه میلرزید
ما ز بیم جان خود بر سر هم پر میکشیدیم

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه تو نمیدانیم
چون شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

هرکس که دلدار مرا از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش، سازی ز دلدارش جدا

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

هرکس که دلدار مرا از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش، سازی ز دلدارش جدا

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم