Текст и перевод песни Viguen - Dou Kabootar

Dou Kabootar

روزی من و تو ای جان همچون کبوترها
سر نهادیم با هم در بستر پرها
پرگشاده همرهِ مرغانِ خوش آواز
گه به کوهستان و گه به صحرا در پرواز

جلوه زندگی را در چشم هم میدیدیم
چون به شب میرسیدیم کنار هم می آرمیدیم
تا نسیمی میوزید آشیانه میلرزید
ما ز بیم جان خود بر سر هم پر میکشیدیم

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه تو نمیدانیم
چون شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

هرکس که دلدار مرا از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش، سازی ز دلدارش جدا

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

هرکس که دلدار مرا از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش، سازی ز دلدارش جدا

اکنون از هم روگردانیم، نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتیم، روز دگر جدا گشتیم

Two Doves

One day, you and I, my love, like two doves,
Laid our heads together in a bed of feathers.
Spreading our wings with the sweet-singing birds,
Sometimes to the mountains, sometimes to the fields, in flight.

We saw the beauty of life in each other's eyes,
When night came, we rested side by side.
Whenever a breeze blew, our nest would tremble,
Fearing for our lives, we'd flutter over each other.

Now we are turned away from each other, neither you nor I know
How we became acquainted, only to part another day.

Whoever separated my beloved from me, oh God,
I pray you burn their heart, separate them from their beloved.

Now we are turned away from each other, neither I nor she knows
How we became acquainted, only to part another day.

Whoever separated my beloved from me, oh God,
I pray you burn their heart, separate them from their beloved.

Now we are turned away from each other, neither I nor she knows
How we became acquainted, only to part another day.