Текст и перевод песни Wojciech Młynarski - Ballada o malinach

Ballada o malinach

Biały dwór, białe sioło
I gryka jak śnieg, biały śnieg
Czarny bór szumi w koło
Jak szumiał przez wiek, jak przez wiek
Dwie dziewczyny – gołąbki dwie
Na maliny wybrały się, wybrały się

Każda z nich piękna, młoda
We dworze zaś pan, możny pan
Z hojną czeka nagrodą
Dla tej, co mu da pełen dzban
Rwą dziewczyny, z zapałem rwą
A maliny czerwone są, czerwone są

Baj baj się baj, ballado ma!
No, która z nich dzban pierwsza da
Dzban da?

Pierwsza zbiera uczciwie
Dzban pełny ma już, pełny już
Druga zła patrzy chciwie
I chwyta za nóż, ostry nóż
Nóż do góry podnosi, a
Tamta na to wyciąga dwa, wyciąga dwa

Baj baj się baj, ballado baj
Bo ta ma nóż, a tamta dwa
Aż dwa!

Panna zła już ze dwora
Uciekła hen, gdzie Rzym, gdzie Krym
W borze zaś szumi morał
Że kto człekiem złym, człekiem złym
Nóż mu jeden wystarczy, a
Uczciwemu potrzebna dwa, potrzebne dwa

Баллада о малине

Белый двор, белое село
И гречиха как снег, белый снег
Чёрный бор шумит вокруг
Как шумел весь век, целый век
Две девушки – два голубка
За малиной пошли, милая, за малиной пошли

Каждая из них прекрасна, молода
Во дворце же пан, знатный пан
С щедрой ждёт наградой
Ту, что ему даст полный кувшин
Рвут девушки, с рвением рвут
А малина красная, алая, словно заря

Баю-бай, баллада моя!
Ну, которая из них кувшин первой даст?
Кувшин даст?

Первая собирает честно
Кувшин полный уже, полный уж
Вторая злобно смотрит, жадно
И хватает за нож, острый нож
Нож кверху поднимает, а
Та в ответ вынимает два, вынимает два

Баю-бай, баллада моя!
Ведь у той один нож, а у этой два
Целых два!

Девица злая уж со двора
Убежала прочь, туда, где Рим, где Крым
В бору же шумит мораль
Что коль человек злой, человек злой
Нож ему один и достаточен, а
Честному нужны два, нужны два