Текст песни Faryas - Yas

ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﻗﻠﺒﺖ ﻋﻘﺪﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﯼ
ﻋﻘﺪﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏ
ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺩﻟﺖ ﺳﻮﺧﺖ ﺍﺯ ﻧﻘﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻏﯽ
ﮐﻪ ﺣﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﻢ ﻣﺎ ﺭﻭ ﻧﺨﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﯾﺎﻏﯽ
ﺍﻻﻥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺷﺒﻪ، ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﭘﺎﯼ ﮐﺎﺭﯾﻢ
ﺑﺎﺯﻡ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯾﻢ ﺑﺎ ﺳﻔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ
ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺷﺪﻥ ﻓﻘﻂ ﻣﺸﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺩﯼ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﭘﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﻔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﯼ
ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺸﺘﯽ ﮐﺎﺳﺐ ﭘﺴﺖ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﮐﺎﺳﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ
ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻧﺰﻭﺍ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺳﺨﺖ ﮐﻮﺵ ﮐﺎﺭﮔﺮ
ﮐﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﻮﻝ، ﮐﻠﯽ ﮔﺸﺖ
ﺁﺧﺮﻡ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﮐﻠﯿﻪ ﺵ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺎ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺩﺭﺳﻬﺎﯼ ﺑﺪﻥ
ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻭﻃﻦ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﺮﮐﯿﺪ ﻭ ﺍﺷﮏ ﻧﺸﺪ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﻒ ﻧﺸﺪ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﯼ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻥ
ﺑﻌﺪ، ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻣﺮﺩﻥ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﺗﻮ، ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ
ﺑﮕﻮ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﮐﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ
ﺍﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ، ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﺍﺩ ﻣﯿﺰﻧﻢ
من ﻣﯿﺨﻮﻧﻢ ﻭ ﺳﮑﻮﺗﻢ ﺭﻭ ﺩﺍﺭ ﻣﯿﺰﻧﻢ
من ﻣﯿﻤﻮﻧﻢ ﻭ ﺻﻌﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﺟﺎﺭ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ
ﺑﺎﻝ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﻣﯿﭙﺮﻡ
از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم
من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم رو صعودم رو جار میزنم و
بال میزنم و به اوج قصه ها میپرم
ﭘﺎﯼ ﺣﺮﻑ ﻣﻦ ﺑﺸﯿﻦ ﺑﮕﻢ ﭼﻪ ﺿﺠﻪ ﻫﺎ ﮐﺸﯿﺪﻡ
ﻧﺴﻞ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺩﯾﺪﻥ، ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﮏ ﻣﺎ ﭼﮑﯿﺪﻥ
ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﯽ ﻏﻢ، ﺩﺭﺩ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻥ
ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺗﺮ ﺷﺪﻥ، ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﯿﻬﻦ
ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ، ﺍﺯ ﮐﯽ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﮐﺮﺩ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺷﮑﺎﺭﻡ ﮐﺮﺩ؟
ﻧﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺍﺯ ﻣﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻡ
ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﯾﮑﯽ ﻣﯿﺎﺩ ﻭﺍﺳﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﺁﺩﻡ
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﮐﺸﻪ
ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﯾﻨﻪ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺗﻮ ﺗﺮ ﺑﺸﻪ
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺩﺭﺩﺷﻪ
ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮔﺮﻩ ﺩﺍﺭﻩ ﺣﻞ ﺑﺸﻪ
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﻗﯿﻤﺘﻬﺎ ﺑﺎ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﯼ ﻫﺠﻮﻣﯽ
ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮﻥ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﻗﻢ ﻫﺎﯼ ﻧﺠﻮﻣﯽ
ﺗﻮ ﻣﺠﺒﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻘﻮﻃﺖ ﭘﺎ ﺑﺪﯼ
ﭼﻮﻥ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺍﺳﯿﺮ ﺣﻘﻮﻕ ﺛﺎﺑﺘﯽ
ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﻮ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮﻩ، ﺩﺭﺩﻩ
ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺳﺮﺍﺳﯿﻤﻪ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻮ ﺗﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺁﯾﺎ ﭼﺮﺍﻏﯽ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻫﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﻪ، ﭘﺲ ﭼﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ
فقط فریاد،همین که داد میزنم
من میخونمو سکوتم رو دار میزنم
من میمونمو صعودم رو جار میزنم و
بال میزنم به اوج قصه ها میپرم
ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺩﻝ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺰﻥ
ﺣﺮﻑ ﺩﻟﺖ ﺭﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺰﻥ
ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺗﺒﺎﻫﯽ، ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺎﻫﯽ
ﺍﯾﻨﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭﺩ
بیا با من دل رو به دریا بزن
حرف دلت رو فریاد بزن
تو این تباهی،تو این سیاهی
اینه درمان درد
فقط فریاد،همین که داد میزنم
من میخونمو سکوتم رو دار میزنم
من میمونمو صعودم رو جار میزنم و
بال میزنم به اوج قصه ها میپرم
از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم
من میخونمو سکوتم رو دار میزنم
من میمونمو صعودم رو جار میزنم و
بال میزنم به اوج قصه ها میپرم
صدامو داری
ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﯾﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺗﺎﺯﻩ ﺱ
ﻫﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﯾﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺱ