Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Viktoria

Viktoria

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει
κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά,
εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
"Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ' αγγίζει"
μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή.
Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι από το στέκι μας περνάω το παλιό,
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια,
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω.
Σ' ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος,
μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί
κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.
Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά.
Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
μα εγώ την ψάχνω απ' τα δεκαεννιά.
Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ' ανασταίνει
κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά.
Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει,
έξω η νύχτα με τραβάει απ' τα μαλλιά.
Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη,
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει.

Viktoria

There's a chill in the air tonight that makes me ill
And I'm lost in the city's narrow streets
You're asleep in a sea of foam
And I'm drowning on land every night
"This spring doesn't touch me at all,"
You said to me on such a night last year, thoughtfully
Then your gaze began to crack,
And like a madman I chased you in the rain
I look for you on Leoforos and Viktoria
And I pass by our old haunt,
You know well that I have no more time,
I know well that I will jump if I don't find you.
In a bar, a drunk provokes me,
He tells me he's looking for something to hold onto,
And I, penniless and crucified,
Tell him, with style, that life is beautiful.
A butterfly smiles at me on the corner,
Offers me a cigarette but sells the fire
The policeman asks for identification,
But I've been looking for it since I was nineteen
Now I'm walking in a snowy steppe
A pink panther trembling and starving
Your laughter strikes me and revives me
And I would give everything to meet again
There's a piercing chill that makes me ill,
Outside, the night pulls me by the hair.
You sleep in a sea of foam,
And every night I drown on land
There's a chill tonight that makes me ill