Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σόφη

Σ′ είδα πάλι αργά χθες το βράδυ
Να τρέχεις στους δρόμους σαν πρώτα με μάτια κλαμμένα
Είχε απλώσει η νύχτα τη δόση
Στα πόδια σου χύμα όπως τότε σκουπίδια αναμμένα

Είχε βρέξει, δε μ' είχες προσέξει
Δυο τρόλλεϊ στη στάση ανάποδα και πάλι καμένα
Βήμα-βήμα πέφτει σύρμα
Υπόγειo Σίνα και Σόλωνος να φύγει το ρεύμα

Ένα βήμα κι άλλο βήμα
Δυο ανύποπτα μαύρα μπουφάν, το φιλί ως το τέρμα
Σαν ταινία, η πορεία
Θυμάμαι ακόμα τα χρώματα στο πρώτο σου βλέμμα

Κι εγώ που ξέρεις, πως φοβάμαι τ′ άγριο πλήθος
Έμεινα πίσω κολλημένος στη στροφή
Μα εσύ ξεμάκρυνες κι απόμεινε ένας τοίχος
Να γράφει, Σόφη κάπου έχουμε χαθεί

Κι εγώ που ξέρεις, πως φοβάμαι τ' άγριο πλήθος
Έμεινα πίσω κολλημένος στη στροφή
Μα εσύ ξεμάκρυνες κι απόμεινε ένας τοίχος
Να γράφει, Σόφη κάπου έχουμε χαθεί

Σ' είδα πάλι χθες το βράδυ
Λυμμένα μαλλιά κατακόκκινα πάνω στους ώμους
Μαύρη στάχτη πλάι στον κράχτη
Μυρίζουν τα λάστιχα ύποπτα στους αστυνόμους

Τρεις και δέκα, χρόνια δέκα
Κλειστό φερμουάρ, παγωνιά και σκισμένο φουλάρι
Ξένη πόλη, ξένοι όλοι
Κι εσύ σαν ελπίδα αδέσποτη στο ίδιο φανάρι

Ένα βήμα κι άλλο βήμα
Δυο ανύποπτα μαύρα μπουφάν, το φιλί ως το τέρμα
Σαν ταινία, η πορεία
Θυμάμαι ακόμα τα χρώματα στο πρώτο σου βλέμμα

Κι εγώ που ξέρεις, πως φοβάμαι τ′ άγριο πλήθος
Έμεινα πίσω κολλημένος στη στροφή
Μα εσύ ξεμάκρυνες κι απόμεινε ένας τοίχος
Να γράφει, Σόφη κάπου έχουμε χαθεί

Я снова видел тебя вчера поздно вечером
Бегущий по улицам, как будто впервые, с заплаканными глазами
Ночь распространила дозу
На твоих ногах навалом, как тогда мусор горит

Шел дождь, ты меня не заметил
Два тролля на подставке снова сгорели вверх ногами
Шаг за шагом опускается проволока
Подземные Сина и Солонос, чтобы покинуть поток

Один шаг и еще один шаг
Два ничего не подозревающих черных пиджака целуются до конца.
Как в кино, Марш
Я до сих пор помню цвета в твоем первом взгляде

И ты знаешь, что я боюсь дикой толпы.
Я остался позади, застряв на повороте
Но ты вырвался, и осталась стена.
Написать, Софи, где-то мы заблудились

И ты знаешь, что я боюсь дикой толпы.
Я остался позади, застряв на повороте
Но ты вырвался, и осталась стена.
Написать, Софи, где-то мы заблудились

Я снова видел тебя прошлой ночью
Распущенные волосы малинового цвета падают на плечи
Черный пепел бок о бок
Они нюхают шины, что подозрительно для копов

Три и десять, десять лет
Застегнутая молния, мороз и порванный шарф
Чужой город, Чужое все
И ты, как Надежда, блуждаешь в том же Фонаре

Один шаг и еще один шаг
Два ничего не подозревающих черных пиджака целуются до конца.
Как в кино, Марш
Я до сих пор помню цвета в твоем первом взгляде

И ты знаешь, что я боюсь дикой толпы.
Я остался позади, застряв на повороте
Но ты вырвался, и осталась стена.
Написать, Софи, где-то мы заблудились