Текст песни Βροχή των αστεριών - Μιχάλης Χατζηγιάννης , Ανδριάνα Μπάμπαλη

Πέφτουνε τ' άστρα στη γη
Δεν ξέρω πως και γιατί
Λένε πως είναι απλά
Πέτρες που πήραν φωτιά
Μια φωτιά...

Φλόγες που πέφτουν βροχή
Τ' αστέρια καίνε μια ευχή
Δεν ξέρω που να σταθώ
Και στο αντίθετο ρεύμα περνώ...

Πάρε με μες στη βροχή
Να μείνει πίσω του κόσμου η βουή
Μόνο φίλα με, φίλα με εσύ
Με τρομάζει πολλή αυτή η εποχή...

Πάρε με μες στη βροχή
Των αστεριών πάρε σκόνη χρυσή
Σαν ταινία να μοιάζει η ζωή
Αντί τέλος να λέει για πάντα μαζί
Μαζί...

Στρίψτο το τιμόνι στο φως
Κι άσε με να' μαι ο οδηγός
Κλείσε τα μάτια τ' αυτιά
Κι αγκάλιασε με σφιχτά
Πιο σφιχτά...

Πάρε με μες στη βροχή
Να μείνει πίσω του κόσμου η βουή
Μόνο φίλα με, φίλα με εσύ
Με τρομάζει πολλή αυτή η εποχή...

Πάρε με μες στη βροχή
Των αστεριών πάρε σκόνη χρυσή
Σαν ταινία να μοιάζει η ζωή
Αντί τέλος να λέει για πάντα μαζί
Μαζί...

Πάρε με μες στη βροχή
Να μείνει πίσω του κόσμου η βουή
Μόνο φίλα με, φίλα με εσύ
Με τρομάζει πολλή αυτή η εποχή...

Πάρε με μες στη βροχή
Των αστεριών πάρε σκόνη χρυσή
Σαν ταινία να μοιάζει η ζωή
Άντι τέλος να λέει για πάντα μαζί
Μαζί...