Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - พเนจร

พเนจร

นก ไม่มีถิ่น
เที่ยวผกผิน บินเรื่อยไป
ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
หมู่แมกไม้ สุดสายตา

ฝันนั้นฝันเลื่อนลอย
คอยคอยวัน เวลา

แสงตะวันลับตา
มุ่งสู่ที่ พักพิง
ลมโชยพัดมา
ถลาบินสู้ลม
ลำธารเอื่อยไหล น่าชม
ภูผาไม่เคยขวางกั้น

นึก ยิ่งนึก ยิ่งหวั่น
โอ้ตัวฉันบินมาเดียวดาย
ไร้จุดมุ่งหมาย
ท่องเที่ยวไปกับสายลม

นึก ยิ่งนึก ยิ่งหวั่น
โอ้ตัวฉันบินมาเดียวดาย
ไร้จุดมุ่งหมาย
ท่องเที่ยวไปกับสายลม
ไร้จุดมุ่งหมาย
ท่องเที่ยวไปกับสายลม

Странник

Птица без дома,
Парит, кружит, летит всё дальше.
Небо такое огромное,
Заросли деревьев, до самого горизонта.

Мечты мои такие призрачные,
Жду, жду дня и часа.

Солнце скрывается из виду,
Ищу себе пристанище.
Ветер ласково дует,
Взмываю навстречу ветру.
Ручей медленно течёт, завораживает,
Горы меня не остановят.

Думаю, всё больше думаю и тревожусь,
О, я лечу в одиночестве,
Без цели,
Путешествую вместе с ветром.

Думаю, всё больше думаю и тревожусь,
О, я лечу в одиночестве,
Без цели,
Путешествую вместе с ветром.
Без цели,
Путешествую вместе с ветром.