Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - หวีดหวิว

หวีดหวิว

หวีดหวิวลมพัดไกวในหัวใจเหน็บหนาว
ลมพัดไปคิดถึงใครที่ห่างกัน
ผ่านวันเดือนเคลื่อนคล้อย
ไม่เลื่อนลอยสัมพันธ์
เธอกับฉันไม่เปลี่ยนผันแปรหัวใจ

ในคืนหนาวข้างกองไฟ
ในหัวใจทอดถอน
การสัญจรพึ่งแรมรอนตอนต้นทาง
เก็บกรวดดินเป็นหมื่นแสน
จักรอนแรมตามรายทาง
ก่อประสานเป็นรักให้ผองคน

หวังจะหลุดพ้นจากโคลนตมที่หมักหมม
วัตถุนิยมขีดคั่นกั้นรักเรา
เป็นเพียงความฝันในคืนวันอันเหน็บหนาว
เพราะสองเราต่างปวดร้าวพอกัน

น้ำค้างหล่นพร่างพรมรินรดลงซึมซาบใจ
ให้อ่อนไหวแกว่งไกวดังสายลม
ถึงห่างกายใจผูกพันเกาะเกี่ยวกันด้วยสายใย
ถึงอ่อนไหวแต่สายใยไม่ขาดลง

ลมจงช่วยพัดพารักไปให้ถึงเธอ
มั่นเสมอจะรักเธอจนโลกสลาย
เราจะเกี่ยวก้อยแล้วล่องลอยไปแสนไกล
ถึงจุดหมายครองรักกันบนดวงดาว'

Свист ветра

Свист ветра колышет в моем озябшем сердце,
Ветер уносит мысли к тебе, моей далекой,
Дни и месяцы проходят,
Но наша связь не ослабевает,
Наши сердца неизменны, любимая.

В холодную ночь у костра,
В моем сердце тоска,
Путь мой только начался,
Соберу тысячи камней и песчинок,
Буду странствовать по дорогам,
Сплетая любовь для всех.

Надеюсь вырваться из этой трясины,
Материализм разделяет нас,
Это лишь сон в холодную ночь,
Ведь мы оба страдаем.

Роса падает, проникая в мое сердце,
Делая его чувствительным, колеблющимся, как на ветру,
Пусть мы далеки, но наши сердца связаны невидимой нитью,
Пусть я раним, но эта нить не порвется.

Ветер, донеси мою любовь до нее,
Я буду любить ее вечно,
Мы возьмемся за руки и улетим далеко,
К нашей цели, любить друг друга среди звезд.