Murmurando - Trzeci Wymiar Übersetzung ins Russische

Murmurando

Aha? Nullizmatyk!

W każdym z nas toczy się walka, trudno, życie stawką
Nie zmienisz nic chowając brud pod wycieraczką
Jak chcecie idźcie na dno, czasem już nic nie warto
Niedawno byłem tam, mruczę smutne murmurando
Wierzę, że wrócę, ludzie już nie na randkę z literatką
Wrócę z kartką, sprawdź zawartość (zawartość)
Ilu z nas owija serce izolacją? By było łatwo, nie jest łatwo
Wyciągam wątki życia wykałaczką
Chcę w końcu zamknąć cudzysłów, myśli natłok nie daje zasnąć
Dość już złych dróg, w tunelu światło zgasło, prowadzi jasność umysłu
Byłem jak Ikar, który się naćpał i najebał
Gdy skończył się ten bal dotknąłem piekła zamiast nieba
Każdy tak miewa, Adam i Ewa," whatever", by się nie rozjebać, latać, trzeba jak Dedal

Żyj aż do bólu choć wokół lód, żyj aż do bólu!
Gdy runie, buduj, od nowa muruj, żyj aż do bólu!
Wygrasz to! Próbuj! Żyj aż do bólu!
Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!

(Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!)

Wita Cię jak nóż przy szyi kunszt wałbrzyskiej Sycylii
Tu nie zagląda BBC za to niebieskie pingwiny
Tak żyją niziny, powietrzem słodkim od promieni słońca
Panie daj im siły, by przeszli most po cierni kolcach
Roześmiane dzieci skaczą po rozbitym szkle
Bo to rejony wyklęte, spójrz kominy w tle
I szwindle i czyny złe, jesteś stąd? Przywykłeś
Rozmiękując śliny chleb, nie każdy tu przywykł jeść
Spity gniew rozlewa się ulicami tu po zmierzchu
Jak z żyły krew, biedę jak spaliny czuć w powietrzu
Szybki wdech i wolny wydech schowane w płuca kompleksu
Znika w gruzach po przejściu, sny dźwiga tu rano w deszczu
Nienawiść udaje miłość, miłość oddaje nienawiść
I choć rozstaje trzeba iść, nicość zostaje przetrawić
Się cieszyć? Się bawić? Przepieprzyć? Przetańczyć?
Chcesz przebić się tam, gdy śmierć spieszy Cię zabić

Żyj aż do bólu choć wokół lód, żyj aż do bólu!
Gdy runie, buduj, od nowa muruj, żyj aż do bólu!
Wygrasz to! Próbuj! Żyj aż do bólu!
Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!

(Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!)

Jest czwarty marca, wiosna, prawie sto milionów mil od słońca
Z gleby czuć rozkład, w powietrzu rozpad
Bóg znalazł kozła, człowiek osła, świat utknął w korkach znów
To łódź bez wiosła, tu nie mógł powstać wzór
Z syna na ojca ta sama troska, nie daj się okraść
Nie waż się poddać, jak padłeś, powstań, to rozkaz!
I tak bez końca i to jest constans tu
Prawie sto milionów mil od Słońca, Ziemia
Stoję szczęśliwy wierząc, że to właśnie ją Pan miał w planie
Choć zjadła pamięć, z niej widać światła planet
Tak samo widzi je barman, krawiec, jak Salma Hayek
Choćby stanęła na palcach gdzieś na szczycie K2
Ze szczytu wieży Eiffla małe wydaje się ludzkie Empire
Choć ze szczytu widać dalej każdy gradient i każdy fragment, niedoskonałości piętno
Ktoś tworzył nas na swoje podobieństwo
Piękno nie zabiega o uwagę tak jak King Kong o wzrost
Trzeba dać im to pod nos, liczy się mikrokosmos
Liczy się wszystko, co prąd znosi na inną prostą
Bo myśli się prosto, a tylko przelicza się nośność
Tacy są ludzie, zależni od równoleżników
Od statusu poprzedników i przepychu ich kapituł
Jesteśmy jak te psy tu co machają wciąż ogonem
Z programem R2-D2 chwaląc się swym rodowodem

Żyj aż do bólu choć wokół lód, żyj aż do bólu!
Gdy runie, buduj, od nowa muruj, żyj aż do bólu!
Wygrasz to! Próbuj! Żyj aż do bólu!
Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!

Żyj aż do bólu choć wokół lód, żyj aż do bólu!
Gdy runie, buduj, od nowa muruj, żyj aż do bólu!
Wygrasz to! Próbuj! Żyj aż do bólu!
Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!

(Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!)

(Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!)

(Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!)

(Ludzie z marmuru, spotkamy się w dolinie królów!)

Бормотание

Ага? Нигилист!

В каждом из нас идет борьба, трудно, жизнь на кону.
Ничего не изменишь, пряча грязь под коврик.
Если хотите, идите на дно, иногда уже ничего не стоит.
Недавно я был там, бормочу печальное murmurando.
Верю, что вернусь, люди, уже не на свидание с литературой.
Вернусь с листком, проверь содержимое (содержимое).
Сколько из нас обматывает сердце изоляцией? Чтобы было легко, нелегко.
Вытягиваю нити жизни зубочисткой.
Хочу наконец закрыть кавычки, наплыв мыслей не дает уснуть.
Довольно плохих дорог, в туннеле свет погас, ведет ясность ума.
Я был как Икар, который обдолбался и напился.
Когда закончился этот бал, я коснулся ада вместо неба.
У каждого так бывает, Адам и Ева, "whatever", чтобы не разбиться, летать, нужно как Дедал.

Живи до боли, хоть вокруг лед, живи до боли!
Когда рушится, строй, заново возводи, живи до боли!
Ты выиграешь это! Пытайся! Живи до боли!
Люди из мрамора, встретимся в долине королей!

(Люди из мрамора, встретимся в долине королей!)

Приветствует тебя, как нож у горла, мастерство валбжихской Сицилии.
Сюда не заглядывает BBC, зато голубые пингвины.
Так живут низины, воздух сладкий от лучей солнца.
Господи, дай им силы, чтобы прошли мост по терниям и колючкам.
Смеющиеся дети прыгают по разбитому стеклу.
Потому что это проклятые районы, взгляни, трубы на заднем плане.
И аферы, и деяния злые, ты отсюда? Привык.
Размачивая слюной хлеб, не каждый здесь привык есть.
Пьяная ярость разливается улицами здесь после заката.
Как кровь из вены, бедность, как выхлопные газы, чувствуется в воздухе.
Быстрый вдох и медленный выдох, спрятанные в легких комплексы.
Исчезают в руинах после прохождения, сны тащит здесь утром под дождем.
Ненависть притворяется любовью, любовь отдает ненависть.
И хотя расставания неизбежны, нужно идти, ничтожество остается переварить.
Радоваться? Веселиться? Промотать? Протанцевать?
Хочешь пробиться туда, когда смерть спешит тебя убить?

Живи до боли, хоть вокруг лед, живи до боли!
Когда рушится, строй, заново возводи, живи до боли!
Ты выиграешь это! Пытайся! Живи до боли!
Люди из мрамора, встретимся в долине королей!

(Люди из мрамора, встретимся в долине королей!)

Четвертое марта, весна, почти сто миллионов миль от солнца.
Из почвы чувствуется разложение, в воздухе распад.
Бог нашел козла отпущения, человек осла, мир снова застрял в пробках.
Это лодка без весла, здесь не мог возникнуть пример.
От сына к отцу та же забота, не дай себя обокрасть.
Не смей сдаваться, если упал, встань, это приказ!
И так без конца, и это константа здесь.
Почти сто миллионов миль от Солнца, Земля.
Стою счастливый, веря, что именно ее Господь имел в виду.
Хотя она съела память, с нее видны огни планет.
Так же видит их бармен, портной, как Сальма Хайек.
Даже если встанет на цыпочки где-то на вершине К2.
С вершины Эйфелевой башни маленькой кажется человеческая Империя.
Хотя с вершины видно дальше каждый градиент и каждый фрагмент, клеймо несовершенства.
Кто-то создавал нас по своему подобию.
Красота не требует внимания, как Кинг-Конг роста.
Нужно дать им это под нос, важен микрокосмос.
Важно все, что ток сносит на другую прямую.
Потому что мыслишь прямо, а только рассчитываешь грузоподъемность.
Такие вот люди, зависимые от параллелей.
От статуса предшественников и роскоши их глав.
Мы как эти псы здесь, которые все время виляют хвостом.
С программой R2-D2, хвалясь своей родословной.

Живи до боли, хоть вокруг лед, живи до боли!
Когда рушится, строй, заново возводи, живи до боли!
Ты выиграешь это! Пытайся! Живи до боли!
Люди из мрамора, встретимся в долине королей!

Живи до боли, хоть вокруг лед, живи до боли!
Когда рушится, строй, заново возводи, живи до боли!
Ты выиграешь это! Пытайся! Живи до боли!
Люди из мрамора, встретимся в долине королей!

(Люди из мрамора, встретимся в долине королей!)

(Люди из мрамора, встретимся в долине королей!)

(Люди из мрамора, встретимся в долине королей!)

(Люди из мрамора, встретимся в долине королей!)