Paranojanabloku - Afro Kolektyw translation in Russian

Paranojanabloku

Poszliśmy na spacer. Usiadłem na ławce
Mówiąc jeZU chrySTE, bo przesunął mi się akcent
Oczywiście!... To nie woła jeść - co zdechło
Chcę cofnąć się w przeszłość, wiesz. Patrz, tutaj często
Chodziliśmy na sanki, w weekendy i dzień powszedni
Tam, gdzie teraz banki i skład mebli
A było tak wspaniale. Tak tęsknię za tym
I nawet jak się załamałem na koloniach karate
I jak na imprezie wyrzygałem pierwsze wino
Czas mierzę od tamtych praktyk, dawno to było
Do wyblakłych z całego serca śmieję się zdjęć i
Czuję dziwny niesmak. Dziećmi
Gdy byliśmy, niepełnoletni, świat był piękny
Dziś to śmietnik niespełnionych obietnic
Nie znoszę go tak, jak wtedy uwielbiałem
Wcale nie mam dwudziestu lat, mój dowód osobisty kłamie
Mogę udawać że dwanaście, choć cofnąć się nijak
Nic już nie wymagajcie, dajcie mi śliniak
Raczkując się nie potknę. Maleństwo słodkie, schodzę do podziemia
Zabieram maskotkę - swoje wszystkie wspomnienia

Im są starsze, tym jaskrawsze, im są starsze, tym widzę je jaśniej.

Poszliśmy na spacer. Nabrałem podejrzeń
Całą masę - obejrzałaś się za jakimś wieprzem
Powietrze ze mnie uszło, patrzysz za typami
Co gdzie ich nie wpuszczą drzwiami, wchodzą razem z drzwiami
Idź za nim, a ja do kąta. Choć ma twarz małpy
To pewnie stan konta jak mój numer IP
Nie zaprzeczaj, prawdy o tych rzeczach są mi znane
Inne zdanie masz o mnie dla mnie, inne dla koleżanek
Kochanie - to nie jarmark marzeń
I teraz żale gorzkie grasz na fujarze
Płaczesz. Straszne. Zajrzyj do umowy
Choć twoja nagość sprawia mi radość, bo jestem z Częstochowy
Zważ sprawę. Wiedz co na nas czyha
Mam wprawę, jestem prorok Paweł, jestem ksiądz predykant
Niebawem - epilog, księga zażaleń, spis zbiorczy:
To moje sto kilo, moje piwo, moje wąsy!
Nie pasują ci - wyrok: wyłączmy
Muzykę, zaściel wyro, skończmy wspólne pląsy
Nikt nic nie musi! Pijmy za to do dna
Nie można mnie ruszyć, nie trzeba nic oddać - opcja wygodna
Nikt nie nauczył nas na cudze przystać
Wrocę do mamusi, jadowity artysta
Nareszcie bez na gardle noża
Starczy kasy na czesne, biby i prozac
Niegrzeczne dziewczynki i chłopcy idą, gdzie chcą
Byłem dzieckiem beztroskim, po to by zgorzknieć. My - to sprzeczność
Węszymy szwindle patrząc w oczy
Dumne single, co chlipią w poduszkę w nocy
Zajęty cennym sobą, każdy woli
Legendę we własnym umyśle niż kompromis
W ciepły kocyk nostalgii sie wtulam
Wygrywamy bitwy o nic i zostają nam obrazki w albumach

Im są starsze, tym jaskrawsze, im są starsze, tym widzę je jaśniej.

A moja miłość do muzyki. A rozwinęła się w sposób naturalny

Паранойя на блоке

Мы пошли на прогулку. Я сел на скамейку
Восклицая "Иисусе Христе" - сместилось ударение
Конечно!.. То не зовёт есть - что сдохло
Хочу вернуться в прошлое, знаешь. Смотри, здесь часто
Мы катались на санках, в выходные и будни
Там, где теперь банки и мебельный склад
А было так чудесно. Так скучаю по тем дням
И даже когда сломался на карате в лагере
И как на вечеринке меня вырвало от первого вина
Время меряю с тех пор, давно это было
На выцветшие от души смеюсь фото и
Чувствую странный привкус. Детьми
Когда мы были, несовершеннолетни, мир был прекрасен
Сегодня это свалка несбывшихся обещаний
Ненавижу его так, как тогда обожал
Мне вовсе не двадцать лет, мой паспорт лжёт
Могу притворяться что двенадцать, хоть вернуться нельзя
Ничего не требуйте, дайте слюнявчик
Ползая не споткнусь. Малышка мила, спускаюсь в подземелье
Забираю игрушку - все свои воспоминания

Чем старше, тем ярче, чем старше, тем яснее вижу.

Мы пошли на прогулку. Я заподозрил
Кучу всего - ты оглянулась на какого-то хряка
Воздух вышел из меня, ты смотришь на парней
Куда их не пустят дверьми, войдут вместе с дверьми
Иди за ним, а я в угол. Хоть рожа как у обезьяны
Но счёт наверно как мой IP-адрес
Не отрицай, мне известна правда об этом
Ты по-разному обо мне говоришь мне и подругам
Дорогая - это не ярмарка грёз
А теперь горькие жалобы играешь на дудке
Плачешь. Ужасно. Загляни в договор
Хоть твоя нагота радует меня, ведь я из Ченстоховы
Обдумай дело. Знай что нас ждёт
Я опытный, я пророк Павел, я проповедник-священник
Скоро - эпилог, книга жалоб, сводный список:
Это мои сто кило, моё пиво, мои усы!
Тебе не идут - приговор: выключим
Музыку, постели постель, закончим общие пляски
Никто никому не должен! Пьём за это до дна
Меня не тронуть, не нужно отдавать - удобный вариант
Нас не научили подстраиваться под чужое
Вернусь к мамочке, ядовитый артист
Наконец без ножа у горла
Хватит денег на учёбу, тусовки и прозак
Непослушные девочки и мальчики идут куда хотят
Я был беззаботным ребёнком, чтобы озлобиться. Мы - противоречие
Вынюхиваем аферы глядя в глаза
Гордые одиночки, что хнычут в подушку ночью
Занятые ценным собой, каждый предпочитает
Легенду в своей голове чем компромисс
В тёплый плед ностальгии закутываюсь
Выигрываем битвы ни о чём, и остаются картинки в альбомах

Чем старше, тем ярче, чем старше, тем яснее вижу.

А моя любовь к музыке. Развилась естественно.