Lyrics Islak Mayıs Şarkısı - Altay Kenger

Şeytanın beline sardığı kuşakla bağlayıp gözlerimi
Bu korkunç tuzlu yutkunmanın orta yerine bıraktılar beni
Bıraktın beni
O tahta balerinin yırtık bacaklarından benim tebliğimden
Bir yansıma bir sıçrayış
Gece üçte uyanıp başladım alkışlamaya, bıraktın beni

Yazı sorguya aldılar
İşkencede kısa kalbim
Dolaşıyorum yeni yanmış lisenin koridorlarından
Da, sözlüye kaldırılıyor ilk sevgilim intihar
Ben hiç ders çalışmadım senden başka, bıraktın beni

Kibar bir orospuyum ben, bunu da yazdım kumsala
Tırnaklarına gözyaşı ojeleri süren

Artmayacağım, eksilmekti sevişmelerimiz
Bunun için hergün bir çocuk öldürüyorum
Parmaklarım bir ferman gibi açılıyor gırtlağında
Bir güle saati sormak değil mi çekip gitmenin öncesi
Eğilip bir kediyi okşamak olmasın
Geri gelmek istemenin en büyük delili
Bıraktın beni

Yanıtım: anlayacaktık zaten sıkıldığımızı ve bunun
Böyle bungun, kırışık sürmeyeceğini
Kahverengiye çevirdi yaşadığım sevdalar beni
Türkçeler yetmedi karardıkça parlayan şarkıma
Girdiğim bahçede yitti sidikli ömrüm
Sanki
Bir tren raydan çıktı vücudumda
Bıraktın beni

Yıkandım ateşin suyunda
Gümüşlendim kurşunlandım
Neşter perisiyim şimdilerdeyse
Yüksek sesle güldüm buna
Bunu da -bunu da yazdım kumsala
Kendi çevremi
Üç yüz altmış beş günde döndüm sana döndüm dön bana

Kurtarılamaz ayrılıklar mı yaşıyoruz çarparak söğütlere
Uğrunda ölünecekleri mi gömüyoruz güneşin battığı yere
Aşk, çekim eki almıyor
Başka uyaklarla kalıyor ayakta bıraktın beni
Aşk, artık korkak bir zamir gibi
Sabahakşam sağınasoluna jilet atmakta
Bu bir lisan-ı hafidir ki ruha dolmakta
Yalnızlık okuma-yazma bilmiyor
Siz sürdürün kentinizi
Komik sarhoşluklarınızı, sahte öpüşmelerinizi
Girin kalabalığa pazar yerlerine otobüslere, bıraktın beni
Kaybolun yüzünüzde
Siz sürdürün kentinizi
Yangınınızı ben alıyorum, depremlerinizi
Sel baskınlarınızı, salgınlarınızı
Afetleri götürüyorum muazzam aşklarınızdan

Şeytanın beline sardığı kuşakla bağlayıp gözlerimi
Bu korkunç tuzlu yutkunmanın orta yerine bıraktınız beni
İçime beton bir martı döktünüz
İçime batırdınız ceylan kemiğini

Sevgi kubilay'ıydım ben
Keserek bileklerimi nankör bir testereyle
Kopuk ellerimi dolaştırdınız bir sopa ucunda tüm yeryüzünde
Şiir yazdırmadınız bana şiirime döndüm sana döndüm dön bana

Siz sürdürün kentinizi
Ben sizin payınıza nasıl olsa
Yaşıyorum trajedilerinizi
Muazzam aşklarınızdaki!