Lyrics and translation Ania Karwan - Babilon

Babilon

Myślisz, że skórę mam
Ze stali
Ze stali
Nie wsiąka we mnie nic
I nie pali
Nie pali
Każdego dnia
Walczę jak żołnierz tu
Padam i wstaję, nic się nie stało znów
Pod nóż
Jak w obrazach Salvadora
Nic nie jest tym czym jest
Surrealizm niczym fala zalewa na okrągło mnie
W ciemnościach dnia, wśród nocnych lamp
W pęknięciach tła ukrywam się
Jak w prognozach pogodowych
Deszcz sam się zmienia w śnieg
Tu prawda korzeniami oplata coraz mocniej mnie
W ciemnościach dnia wśród nocnych lamp
W pęknięciach tła ukrywam się
Podnoszę prawą dłoń
Przysięgam, przysięgam
Przełykam cierpki smak
Nie narzekam
Nie narzekam!
Jak w obrazach Salvadora nic nie jest tym czym jest
Surrealizm niczym fala zalewa na okrągło mnie
W ciemnościach dnia wśród nocnych lamp
W pęknięciach tła ukrywam się
Jak w prognozach pogodowych
Deszcz sam się zmienia w śnieg
Tu prawda korzeniami oplata coraz mocniej mnie
W ciemnościach dnia wśród nocnych lamp
W pęknięciach tła ukrywam się
Dwanaście warstw, przy piątej jesteś Ty
Nie poznał mnie do końca jeszcze nikt
Dwanaście warstw, przy piątej jesteś Ty
Nie poznał mnie do końca jeszcze nikt
Jak w obrazach Salvadora
Nic nie jest tym czym jest!
Surrealizm niczym fala zalewa na okrągło mnie
W ciemnościach dnia wśród nocnych lamp
W pęknięciach tła ukrywam się
Jak w prognozach pogodowych
Deszcz sam się zmienia w śnieg
Tu prawda korzeniami oplata coraz mocniej mnie
W ciemnościach dnia wśród nocnych lamp
W pęknięciach tła ukrywam się

Вавилон

Ты думаешь, у меня кожа
Стальная
Стальная
Что в меня ничего не проникает
И не жжет
Не жжет
Каждый день
Я сражаюсь как солдат
Падаю и встаю, снова ничего не случилось
Под нож
Как на картинах Сальвадора
Ничто не является тем, чем кажется
Сюрреализм, как волна, захлестывает меня без конца
В темноте дня, среди ночных фонарей
В трещинах фона я прячусь
Как в прогнозах погоды
Дождь сам превращается в снег
Здесь правда своими корнями опутывает меня все сильнее
В темноте дня, среди ночных фонарей
В трещинах фона я прячусь
Поднимаю правую руку
Клянусь, клянусь
Проглатываю горький вкус
Не жалуюсь
Не жалуюсь!
Как на картинах Сальвадора, ничто не является тем, чем кажется
Сюрреализм, как волна, захлестывает меня без конца
В темноте дня, среди ночных фонарей
В трещинах фона я прячусь
Как в прогнозах погоды
Дождь сам превращается в снег
Здесь правда своими корнями опутывает меня все сильнее
В темноте дня, среди ночных фонарей
В трещинах фона я прячусь
Двенадцать слоев, на пятом ты
Меня до конца еще никто не узнал
Двенадцать слоев, на пятом ты
Меня до конца еще никто не узнал
Как на картинах Сальвадора
Ничто не является тем, чем кажется!
Сюрреализм, как волна, захлестывает меня без конца
В темноте дня, среди ночных фонарей
В трещинах фона я прячусь
Как в прогнозах погоды
Дождь сам превращается в снег
Здесь правда своими корнями опутывает меня все сильнее
В темноте дня, среди ночных фонарей
В трещинах фона я прячусь