Lyrics Hargez - Babak Jahanbakhsh

کابوسیم که خواب خوش تعبیر میشه
پروانه ای که توی پیلش پیر میشه
یه زندگی درد کشیدم و شمردم
من زندگی کردنو هم از یاد بردم
یه عمره که خوب با خود من تا نکردم
اونی که باید بشمو پیدا نکردم
تو خلوتم هی از خودم شکست خوردم
هر سال شب تولدم، دوباره مردم
هرگز نخواستم یه سواله ساده باشم
یا اتفاقی پیش پا افتاده باشم
واسه همین دور خودم دیوار چیدم
نقشه تنهاییمو خودم کشیدم
چه جور بخندم با یه قلب متلاشی
سخته که مرد روزای سخت باشی
ای کاش دنیا به دلم امون میداد
منو کمی بهتر به من نشون میداد
کاشکی کمتر خودمو فهمیده بودم
حقیقتو جوری که هست ندیده بودم
مثله وصیت میشه هر چیزی که میگم
انگار که ساکن یه دنیای دیگم
هرگز نخواستم یه سواله ساده باشم
یا اتفاقی پیش پا افتاده باشم
واسه همین دور خودم دیوار چیدم
نقشه تنهاییمو خودم کشیدم