Lyrics Enzeva - Bamdad

غم رو غمه
مشکی از شاهرگم
قیر میچکه میپاچه رو هر چی نوشتی
به جمجمه ام میکوبه که منو بیدار کنه
تو توخوابه هفتم رگه خوابمو گرفتی
چطوره پاشم برم یخچالو نگاه کنم پاهام بره تو خوابه عمیقو تاریک
موهامو بکنم شاید فرجی شد
ناخونامو بگیرم با چاقو و خونی مالی
یه خشاب بگیرم قرص بریزم ته چاه
ماشه رو بچکونم با تراول برم تره بار
بوی فاضلاب سوراخ تهرانو تحمل کنم
از تردید دیشبو فردا نظر تبادل کنم
پرمو ببرم رد بدم که دلم خنک قندیل ببنده تو فریزر اسفند ماه
گمگشته تو سفره پوچی امسالم جای هفت سین شیش تا لیوان شاش بذارم
به گند بکشم ببندم محکم بخندم
چشامو کور کنم باکره بگرده دردم
کلیشه ی لاشیای کوه لاش اکباتان
صدای بِتُن گونه سرفه ی بلوک و بشنوم
میخوام انتقام بگیرم از همه
من اینی که می بینیم نیستم
من عصبیم و بد اخلاق و بی رحم
خیلی وقته صحنه ی کتک خوردن تو تصور میکنم
چجوری میتونم صورت تو با دستام له کنم
واسه همونایی که دارن به جوکت میخندن
توو ذهن من هیچ وقت خونی توو بدنت {نامفهوم}
من چقد میتونم؟ بوی تعفنت نشسته رو تنم
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
من حتی نزدیکت نیستم به این ظاهر دوستانه
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
لبخند گرم که بهت این باورو میدم که باورت دارم
تو بهش میگی مریض حق داری ولی
باورت دارم باورت دارم
خُب حق داری ولی
من خوب نیستم من ناراحتم
همه اجبار خفقان به صدای من
ترسناکه که پوست دستمو بِکَنم
خونشو مِک بزنم انقد که دودشمو بگذرمو
بفهمم که آلودگی هوا بودن یعنی چه
کص ننه اندیشه تیپ میزنم پریچهر
یا بشینم پام رو پام داف لخت سرنگ توو بینی
اسنیف بکنم یه جور ببینی فیت برینی
روده بزرگمو درآرم بکنم ته حلقت
به درخت ببندنت بفهمی واقعاً جنگه
چطوره به نظرت اگه منم بگم گرگم
گوه بخورم تا سیرشمو بو بدمو بگم بردم
با یه تیغی خط کج و ناشی بکشم رو چشم
لبامو بدوزم با قلمو جیغ بکشم
همه باتوما رو بکنم توو کون هر چی مأموره
بازپرسو ایسگاه کنم بگم کار من بوده
اون که مُرده من بوده
اون که فحش داده محموده
اون یارو که توو کاج مُرد اونم کار من بوده
شهرو باید سیر کنم نه اون دهاتو مختو
چاقالای کله پوک خوش استیل تخمه خور
بیاید کلیشه نباشیم کار نو بکنیم
چطوره جوجه رپرای نسل سه دسته دو
من هیچکدومتونو آدم حساب نمیکنم
وقتی میرم جلو بین همه ی شما آدم های مهم محو میشید
من دنیای خودمم حتی اگه بمیرم قهرمانم این قصه با من تموم میشه
شما هیچکدوم تووش نمیمونید
تو هیچی نیستی تازه چیزی که بهم یادآوری میکنه چجوری نباشه
تو بهش میگی مریض ولی نمیکنی حسش
یه چیزی داره از درون میخورتم
یه چیزی داره از درون تیکه پارم میکنه
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
نمیدونم چطوری آرومش کنم
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
دارم خطرناک میشم
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی
دارم خطرناک میشم
خُب حق داری ولی
دارم خطرناک میشم
ببین ساده است کَندن از قول های دروغشون
برو آدم های مهم و غول های کوتوله
همه اجبار خفقان به صدای من