Lyrics Metro - Bi Bal

گوشه مترو آدمای مرده لبخندای خشک لباسای کهنه
گذاشتم هدفون تو گوشم عاشق فروغ و صدای گوگوشم
درگیره پرشو دنباله سقوطم وقتی که غرورم میزنه دم از من
بهتره برم عقب ببخشید آقا
چجوری میشه رفت سمت درک
میکنه نگاه چپ میشه از بغلم رد
میشینم بغل مردی مذهبی تسبیح
تو دست لفظ غرب لعنتی
حاجی تو مترو جو معنویش میزنه بالا فک به فک تعریف
میکنه از بعد مرگو من لبخندو تایید
چیو داری میشنوی توی هدفون ادمای کلافه خسته دلخور
همه شاک چیو داری میشنوی توی هدفون ادمای کلافه خسته دلخور
همه شاکی از شرایط حالو بد حالو لش نشستم بازم ته مترو
همه چی مثل روز قبله
اینه خندمو یادش رفته
دیگه جا نداره مغزت
فقط میخوای رد شیو رد شه
میرم سمت قطار توی قدم بعد نگران نباش نمیاد کلمه کم
سوار میشمو میشینم بغل زنی که کبوده زیر چشش
انگاری دیرشه
میگه ببخشید اقا بگو بهم ساعت چنده ۷.۳۰ عصر روز پنجشنبه
میکنه تشکر ازمو بعد از بین میره لبخندش
اه منم با چشم باز مردم خستس گونه هام از مشت خوردن
ولی هنوز بهم میگه لبخند بزن
این صدای تو گوشم وقتی که پره بغزم
بعضی وقتا یچی محکم میخوره به سرم
برم دور شم خیلی مبهم بخوام بت بگم آدما دیگه مردن
آدما دیگه مردن
با چشمای باز آغاز ما تا پایان تو راهی نیست بیا با ما بساز
ما یه عمره خوابیدیم
بیداری تاوان ماست
این سرود کشیدن ماشه منه از وسط لبام تا گوشای کرت
ما میفهمیم اگه دولت نیاد بدشو نفهمن نفهمی
میمالن درت
چیو داری میشنوی توی هدفون ادمای کلافه خسته دلخور
همه شاکی از شرایط حالو بد حالو لش نشستم بازم ته مترو
همه چی مثل روز قبله
آینه خندمو یادش رفته
دیگه جا نداره مغزت
فقط میخوای رد شیو رد شه
همه چی مثل روز قبله
دیگه جا نداره مغزت