Lyrics Parkert - Bjørn Eidsvåg

Han kom rundt svingen i en farlige fart.
Han hadde ray-bands, og clark gable bart.
Ingen hjelm, bare en bowler-hatt.
Han va en kritisk kule katt.

Kvær ei jenta gikk totalt i spinn.
Og der stod eg med akk-gitaren min.
Han kom sjølsagt på ein Harley.
Han het Kalle, men kalte seg Charlie.

Det va dagen eg blei heilt parkert. Ikkje ei var lenger imponert.
Øver sarte, såre viser. Spilt av en tenåring med kviser.
Kall han Charlie, eller kall han Kalle. Han råsjarmerte absolutt alle.
Ingen dame va'kje mo, ingen mann lot vær å glo.
Eg hadde hatt mi tid, visebølgo va forbi.

Brillene mine va'kje lagd av en poseur.
Mor vant de på basar på Betel året før.
Ray-Ban-mannen sa: "Kule shades."
Ironien va død'lig, eg sku ønska han fekk aids.

Han spilte sjølsagt i rockeband.
Han digga Hendrix, ikkje Donovan.
Russeprinsessa blei også hans.
Han dansa aldri, han spilte til dans.

Det va dagen eg blei heilt parkert. Ikkje ei var lenger imponert.
Øver sarte, såre viser. Spilt av en tenåring med kviser.
Kall han Charlie, eller kall han Kalle. Han råsjarmerte absolutt alle.
Ingen dame va'kje mo, ingen mann lot vær å glo.
Eg hadde hatt mi tid, visebølgo va forbi.

Kalle fekk damer og ungar i fleng.
Eg blei stjerna i ein bedehusgjeng.
Dei likte følelsar og store ord.
Kalle drog damer, og eg dreiv kor.

Eg gifta meg tidlig med hu som va igjen.
Og skreiv viser om motlause, mislykka menn.
Kalle blei voksen og roa seg ner.
Kjøre Volvo no, og går i vanlige kler.

Panikken tok meg, eg kjøpte Charlie sin Harley.
Kåno blei lei og stakk av med Charlie.
Han levde hardt, fekk til slutt nok.
No spill han Donovan, og e lei av rock.
Eg cruise rondt som en tafatt sjel.
På ein blankpolert Harley, med Ray-Bans, og hjelm.

Det va dagen eg blei heilt parkert. Ikkje ei var lenger imponert.
Øver sarte, såre viser. Spilt av en tenåring med kviser.
Kall han Charlie, eller kall han Kalle. Han råsjarmerte absolutt alle.
Ingen dame va'kje mo, ingen mann lot vær å glo.
Eg hadde hatt mi tid, visebølgo va forbi.