Lyrics Joln - Burzum

Ek man jötna
ár of borna,
þá er forðum mik
Fædda höfðu;
Níu man ek heima,
Níu íviðjur,
Mjötvið mæran
Fyr mold neðan.

Ár var alda,
þar er ekki var,
Var-a sandr né sær
Né svalar unnir;
Jörð fannsk æva
Né upphiminn,
Gap var ginnunga
En gras hvergi.

Áðr Burs synir
Bjöðum of yppðu,
þeir er Miðgarð
Mæran skópu;
Sól skein sunnan
á salar steina,
þá var grund gróin
Grænum lauki.

Sól varp sunnan,
Sinni mána,
Hendi inni hægri
Um himinjöður;
Sól þat né vissi,
Hvar hon sali átti,
Máni þat né vissi,
Hvat hann megins átti,
Stjörnur þat né vissu
Hvar þær staði áttu.

Þá gengu regin öll
á rökstóla,
Ginnheilög goð,
Ok um þat gættusk;
Nótt ok niðjum
Nöfn of gáfu,
Morgin hétu
Ok miðjan dag,
Undorn ok aftan,
árum at telja.

Hittusk æsir
á Iðavelli,
þeir er hörg ok hof
Hátimbruðu;
Afla lögðu,
Auð smíðuðu,
Tangir skópu
Ok tól gørðu.

Ár var alda,
þar er ekki var,
Var-a sandr né sær
Né svalar unnir;
Jörð fannsk æva
Né upphiminn,
Gap var ginnunga
En gras hvergi.

Áðr Burs synir
Bjöðum of yppðu,
þeir er Miðgarð
Mæran skópu;
Sól skein sunnan
á salar steina,
þá var grund gróin
Grænum lauki.

Sól varp sunnan,
Sinni mána,
Hendi inni hægri
Um himinjöður;
Sól þat né vissi,
Hvar hon sali átti,
Máni þat né vissi,
Hvat hann megins átti,
(I "fadingen":)
Stjörnur þat né vissu
Hvar þær staði áttu.