Lyrics Dua - Canfeza

İzlendi ihanetin gizleri
Gizlendi cinayetin izleri
Ölüm günahları temizledi
Hangi katil cana kıyarken böylesi titizlenir

Kim seni hem öldürüp hem de canlı tutar
Kim ruhumu esir ederken ölümsüzlük yutan
İyi de kim öc alabilir ateş tutup suya
Nitekim şahsi iradenle inanmışsın buna

Bana yoksun desen sana varım demem
Sana yoksun dersem bana varım deme
Öyle desen yüzünü buza gömer yemen
Sen öyle istesen sana döner yolum gene

Yoldan çıkmadım yolu kaybettim
Ben aklımı, aklım seni kaybetti rahmetli
Hak sahibi beni, ben de seni affettim
Bileklerim bir çuval zinciri mahvetti

Bu zincirden kurtulmanın çok acı bir yanı var
Esaretten beter hür olup ulaşamamak yanına
Ellerinde halen öldürdüğün aşığın kanı var
Kim nasıl girdi anlamış değilim kanına

Sevdiğini söylemek şimdi mi ayıp oldu
Doğduğundan bu yana sevmiyor mu âdemoğlu
Ben sana hala açım sen ne ara doydun
Hükmüne karşı şiirden ince boynum

Şiirden ince boynum, kılıçtan kalın
Güzel bir sözün yanında kılıç tahta kalır
Elçiler gamsızlar ülkesine haber salın
Geliyorum yanına ölüm kılıç kalkan alıp

Cesaretimden değil korkumdan
Her şeyi ezberledim sorgum var
Zihnim cümle ezberinden yorgun da
Hafızamda yerin fazlaca denizde bol kumdan

Bu keder niye mi
Bu keder benden uzaktasın diyedir
Bu kader diye mi
Bu kader değilse bu tüm olanlar niyedir
Öylesine mi sanmam
Her şey öylesine olmaz, an var
Ölesiye mi yanmam
Güneşle aramda bir gölgelik dam var

Beni koruyabilir mi asla
Seni içimde korur yıllar kalbimde paslan
Sevmektir hastalığı kalbimdir hasta
Kalbimim hastalığı pastan

Kirden kirlilikten yastan
Birlikte yaşadığın bu ayyaştan
Direnmeli mi doğar doğmaz baştan
Akıl doğar doğmaz başta

Dil doğar doğmaz yerinde
Konuşur ne konuştuğunu öğrenince
Göz doğduğunda seninle
Dolar büyüdüğünü görünce

Hafızam bir kartalın göz bebeği
Her şeyin altında sen arayan köstebeğim
Aşk karmaşık bir söz öbeği
Zihnimi oku sana karmaşıklık göstereyim

Yine beni aşk başında yakaladın
Beni bu halde yakalayan halime bakakalır
Masumiyet bitti, yaktık ak yakaları
Değiştik ve yapmıyoruz artık eski şakaları

Hiçbirimiz eskisinden daha masum değiliz
Geriye giden tek yanımız masumiyetimiz
Hiçbirimiz dünya çıkmazında mahsur değiliz
Bir çıkış bulmak olmalı tüm arzu ve niyetimiz
Birbirimizi sevmeliyiz
Bir dünyadayız ve buna değmeliyiz
Birbirimizi sevmediğimiz her zamana bir zamanda dönmeliyiz

En büyük ilham inançtır unutamazsın
Yazmak hapşırmak gibidir, geldi mi tutamazsın
Hapsetsen de çığlıklarını duyarsın
Bu gürültüde vicdanını uyutamazsın

Gecenin sükunetini böler aniden
Terkediş üzerine söylenmiş maniler
Kulağım işitmiyor karanlığı ahiren
Karanlık seni bulamaz Zahidem

Ama sen karanlığı yere tükürebilirsin
Sevdiğini bağır, kükre bilinsin
Çekilmez inan, bu koca külfet ilimsiz
Ağzından bir dua çıksın, bağrına bin insin

Benim duam kabul oldu yazdım
Harfleri esirgemedim çünkü şiir kazdı
Şiir gelecek yerden harf esirgenmez
Bini geçik cümle, binlerce kelime az mı

Dönmen için değil görmen için
Güneş bizim için varsa, gölge niçin
Gel gör içimdeki gölden içip
Ölümsüzlük ne demektir gölgen için

Gölgesine hasretim beni güneşten azledin
Unutmak istiyorum yaz nedir
Hatırlamamak en son kim yaz dedi
Hatırlamıyorum bana kim yaz dedi

Her şeye tamam dedim ne zaman az dedim
Kalbim örf adet bilirdi insanlar yobaz dedi
Sana körü körüne bağlandığımı sandılar
Haklılardı da böylesine de yobaz denir

Onu elimden alan unutma
Adım almanı bekliyorum huduttan
Nişan aldım kalbine bir güç bir umutla
Onu elimden alan unutmam

Karşına çıkmasam da hatırlarım
Hatırlatır intikamı satırlarım
Onu kurtarıp beni gemimde batırmanı
Unutursam adamlığın hatrı kalır

Benim suçum onunla açılmak
Kendimi kaybetmek açıkta
Kaybolmak battıkça
Yüreğin attıkça

Hep aynı noktadayım
Yediğimden beri kafama oklavayı
İlerlemekten korkmam hayır
Öğretti bana o gün bugündür korkmamayı

Balığın hafızası tazelenir
Her şeyi su görmek ki mazareti
Göz bebeklerim taze yetim
Taşıyor gözlerimin kaseleri

Birinci haftasında gittiğinin
Farkettim bütünüyle bittiğini
Bugün o gün yedinci gece
Sekizinci gün resmidir bittiğimin

Korkmaya başladım yavaştan
Krizlerim ha başladı ha başlar
Hiçbir türlü tedaviye yanaşmam
Nefretle de olsa gel veya kal aşkla

Ya benim ol beni sevme
Ya da beni sev benim olma
Benim olurken beni sevme
Beni severken benim ol da

Var ol da istersen yar olma
Kömür karası gönlüme har ondan
Yanar gönül evim karton ya
Atla aşk içimdeki balkondan

Kaç kurtar kendini yanmaktan
Gönlün ateşime zor dayanmakta
Şüphesiz tek kazancım sensin
Sensizken seninle seninle sensiz

İstemeden kimse kimseyi sevmez
Kimse kimseyi sevmeden istemez
Şüphe denilen his de dert
Şimdi aşkla nefret aynı pistteler

Dilin kemiği yoktur ama elin vardır
Gönlüm elime bu yüzden dargın
Tutabilirdi kendini daha ötesi var mı
Var daha ötesi yangın

Aşkımı tarihe gizlerim bu giz benim
Bu bir benim ödevim bir benim ezberim
Bu benim sınavım benim sırrım
Yok ederim izleri parçalar dikizleri

Her şey oldu bittiye geldi sen bana gelmedin
Bir kurşun attın, sakat bıraktın ölmedim
Gitmeye hakkın vardı kabul ettim
Sakat bırakmak mı olmalıydı önlemin

Değer vermedin mi sahi hislerime
Sana sürünmemi mi istedin hep
Kandırmışsın beni dolandırmışsın
Varamamışım dolanmaktan istediğime

Bir dairenin çizgisinde hapisim
Rotam güneş, gün deniz mavisi
Söyledim ya müebbet hapisim
Gönderme sen getir havadisi

Sen ustalık çağımın ilhamı
Kağıtlara inşa ettim bin hanı
Beni anlamıyorsun ya hani
Bu, bu dünyadaki imtihanım

Neden mutsuzum peki bencilsem?
Oysa ben karıncayı bile incitmem
Hor mu görülmem gerekir sencilsem?
Döksem sığmaz hislerim bin cilde

Bu yüz yıllık alfabeye büyük kalır sevdam
Seni anlatacak harfler bir asırdır mefta
Yaşanmıyor asır oldu imrenecek sevda
Konuşacaksan git, dinleyeceksen kal

Gürültüye çıktı aklım pencereden
Gidiyorsun yüreğimde tavalar, tencereler
Akla küfürler savuran, kim bilir kalbe ne der
Aşkta devrimi anlarım da, darbe neden