Lyrics Gel - Canfeza

Seninle alıp veremediğim yok, verip alamadığım var
Üzülüyorum verdiklerim işe yaramadığında
Sitemim yürümekten değil, bir yere varamadığımdan
Yalnızım temelli kendi kalabalığımda

İnsan bazen hayvan gibi yalnız hissediyor
Gönlümün mutluluktan yüzde bir hissesi yok
O kadar içine kapanmış ki kalbim
İç sesi var hiç sesi yok

O kadar açılmış ki gözlerim, boğulmuşum
Bir tane sen öldürüp dokuz doğurmuşum
Canımı sıktığından beri düşünüyorum
Kaç ömür geçtiğinde soğur kurşun

Hepiniz bir gün bu trene bineceksiniz
En müsait yerde de ineceksiniz
Sonrasını yayan gideceksiniz
Siz benim neden sevdiğimi nereden bileceksiniz

Gözümün nûrusun, közümün hârı
Zor edecek gibiyim bu baharı
Aramızdaki her neyse rastlantı
Sen yatağıma gelen sabah kahvaltım

Sen yüzümü sildiğim havlu, gönül evimde avlu
Yuvamdaki yavru, silahımda namlu
Sıcak insanı bu yazda kavurur
Gel gözlerimin yemyeşil çayırlarında kamp kur

Gel, bağrına bassın seni kuytularım
Gelişin darmadağın etsin uykuları
Gel, peşine düşsün senin uykularım
Seninle her kalabalık kuytu kalır

Gel, gece olsun güneş yerin dibine batsın
Sen ecel oldun, böyleyken yaşamak tatsız
Gel çöllerden okyanuslara dönsün bahtım
Gel otur ihtişamlı görünsün gönlümün tahtı

Sana gel diyorum, sana gelmiyorum
Unuttum zamanla sana gelen o yolu
Sana gelemiyorum ki sana gel diyorum
Ben artık anca sana gelen o yolum

Ben artık maddeyim sen hâlâ mâna
İç yerimde varlığın en âla, hâlâ
Ben hâlâ hiçim, sen her şey pekâlâ
Nasıl sığıyor ruh bu dar mekâna?

Aklımın almadığı binlerce soru var
Sığmayacak cevabı binlerce yoruma
Açız, evsisiz, yok yere ölüyoruz
İnsanlığını kapatıyor yorulan

Dünya böyle gelmiş böyle gider
Ama biz insanlar değişebiliriz
Aşk öyle bi′ dert böyle bi' dert
Esasında sevmek husunda yenişebiliriz

Birbirimizi farklı şekillerde yeriz
Farklı şekillerde sevmeyi deneriz
Deneriz bir ömür sürecek bir perhiz
Günde beş öğün sadece birbirimizi severiz

Acıyı sadece yemeklerde tadarız
Dünyamızı tartsan olduğumuz kadarız
Ses hızına, belki ışık hızına çıkarız
Yapamayız katiyen asla zaman kadar hız

Sen beni bilirsin bir parça
İçimdeki deli deniz şimdi bir çarşaf
Uzaklaştıkça kıyıdan küçülüyor kara
Ufaldıkça kara, devleşiyor yara

Ben seni bilirim bir parça
Sen seni bilmeyenin ağzına bal çal
Alışıyor insan büyüdükçe yara
Ölümde beliriyor başka bir kara