Lyrics and translation Coma - Łąka 1

Łąka 1

I tylko szum i szum
I las i szum
To las tak szumi,
Szumny tłum
Na liści strzępkach
Krząta się
Szelestny szmer,
Powietrzny chrzęst.

Zaświecił liśćmi
Listo pad,
W listowiu swojski
Świetlny kształt
Pomiędzy krzaki
Wsnuł się blask,
To strzęp księżyca
Zwisł zza drzew.
I strzęp ów świetlny
Wskazał mi
Gdzie złożyć można
Ciężki łeb.
Roślinność, wilgoć,
Ściółka, mech
Westchnąłem: Ech...
Zaległem wnet.

Polana to
Spomiędzy drzew
Przyjęła mnie
W szorstkości swe
Bym zaległ był,
Jestestwem wnikł
W kolejnych wielkich
Rzeczy bieg.

Tutaj się właśnie zaczęło
Jesienne umieranie
A w nocy wyostrzone jeszcze
Chłodem i jego zapachem
Niedopowiedzeniami
A blaskiem nikłym
Jak rzekłem, padłem

Najpierw drobniejsze stworzenia
Zaczęły przychodzić do mnie i prosić
Bym ich wysłuchał,
Bo działo się coś ważnego
Coś co wstrząsnęło polaną.
A, że mnie zaakceptowano,
Na hura wyznaczono
Naczelnym
Czasu było mało na dyskusję,
Stworzeniem tutaj,
Zewsząd na polanie począł
Ruch przyjemny formować, większy.

Biedronki, pasikoniki, dżdżownice
I kret kosmaty,
Porady, narady,
Huczna, nocna uczta, wilgotna,
A liście pachniały i gniły
Bez echa, bez szlochu, ot jesień,
Ot pełnia księżyca
Podsumowanie zysków i strat.

Oto się mniejsze chłopaki
Tarabanią pod stopy, dłonie
Ja leżę i słucham,
Gdy śpiewać zaczęła do ucha
Królowa biedronek
(ładna)

,, Na, na, na,
Nabawisz się pan skrzepu
Z tym ciśnieniem...
Na, na, na,
Nabawisz się pan skrzepu
...na istnienie.

Z tym ciśnieniem
Na istnienie
Za wszelką cenę,
Skrzep

Rozluźnij się pan,
Nie bądź kiep
Zanim ci
Eksplo
Duje Łeb!"

Życzenia zbożne,
Życzenia grzeczne,
Z ust bożej krówki
Jej mówię,
Że dziękuję
O więcej nie pytam,
Nie proszę.
Biorę głęboki wdech
I jakby
Rozjaśniło się wokół.
Biedronka hi, hi,
Jeszcze całusa przesyła.
Czuję jak można z naturą blisko
I we mnie zaczyna osad jakiś
Krystalizować się, wytrącać
Ta sól bytów,
Kryształek gorzki
I myślę...
Gdy myśl urwała się sama,
Bo westchnąłem
Jak po długim łkaniu
I utkwiłem z tym szlochem
W jakiejś kolejnej,
Choć jaśniejszej trochę
Ramie czasu.

Wyświecone pod nosem
Wytarłszy rękawem
W oczko powierciwszy piąstką
Skoncentrowałem się na tym
Co wrona miała,
Rzadki okaz,
Do powiedzenia od wron.
Nie była oswojona,
Narwana i skoczna wrona
Nie w bawełnę,
Nie przez bibułę,
Ale wali wrona wprost:

,, Kraaatastrofalny stan,
Sakraaaaaamencko
Karygodne to!
Nie wykaaaraskasz się pan.
Kaaarmić się taką karrrmą?
Kraaawawica zaleje,
Krrrwa mać.
Odkraaatuj pan sobie
Widok na świat.

Dziękuję,
Pięknie się zrobiło,
Super się poczułem,
Pojaśniało za drugim wdechem
Westchnieniem,
Jasno jak na zimę w Sylwestra
(Na każdym śniegu w Sylwestra
Jest to wrażenie jasności,
Wiadomo, alkohol, emocje)
A toż to dopiero listopad,
Przed nami miesiąc grudzień,
Podchodzi świerszczyk tymczasem
Na kość zmarznięty
I mówi,
Świerszczy mi świerszczyk przestrogę:
Ś, ś, ś, ś, ś, ś, ś...
Niestety świerszczyku nie mogę,
Masz bardzo złą wymowę,
Nie zrozumiałem nic.
Zawstydził się i znikł,
A łąka w rechot, w ryk.
Znaleźli sobie seplena, niebogę
Na pośmiewisko.
No wstyd!
A swoją drogą czy Seplen
To jest właściwe słowo
Na określenie kogoś
Z niedoskonałą wymową?

Луг 1

И только шум, и шум
И лес, и шум,
То лес так шумит,
Шумная толпа
На клочках листвы
Копошится,
Шелестящий шорох,
Воздушный треск.

Осветил листьями
Листопад,
В листве свойский,
Светлый образ
Между кустов
Вплелся свет,
То обрывок луны
Свисал из-за деревьев.
И обрывок тот светлый
Указал мне,
Где сложить можно
Тяжелую голову.
Растительность, влага,
Подстилка, мох,
Вздохнул я: "Эх...",
Прилег тотчас.

Поляна та
Среди деревьев
Приняла меня
В шероховатости своей,
Чтоб я прилег,
Существом проник
В череду великих
Вещей бег.

Здесь вот и началось
Осеннее умирание,
А ночью еще более острое
Холодом и его запахом,
Недосказанностью,
А светом тусклым.
Как я и сказал, прилег.

Сначала твари помельче
Стали приходить ко мне и просить,
Чтобы я их выслушал,
Потому что случилось нечто важное,
Что-то, что потрясло поляну.
А так как меня приняли,
В мгновение ока назначили
Главным.
Времени было мало на дискуссии,
Созданием здесь,
Отовсюду на поляне начал
Формироваться приятный, более масштабный процесс.

Божьи коровки, кузнечики, дождевые черви
И крот мохнатый,
Советы, обсуждения,
Шумный, ночной пир, влажный,
А листья пахли и гнили
Без эха, без рыданий, просто осень,
Просто полнолуние,
Подведение итогов.

Вот и малые ребята
Топчутся под ногами, руками,
Я лежу и слушаю,
Как запела мне в ухо
Королева божьих коровок
(хорошенькая)

,, На, на, на,
Наживешь ты себе тромб,
С этим давлением...
На, на, на,
Наживешь ты себе тромб,
...на существование.

С этим давлением
На существование
Любой ценой,
Тромб.

Расслабься, сударь,
Не будь глуп,
Пока у тебя
Вз
Орвется башка!"

Пожелания благие,
Пожелания вежливые,
Из уст божьей коровки,
Ей говорю,
Что благодарю,
Больше не спрашиваю,
Не прошу.
Делаю глубокий вдох,
И словно
Стало светлее вокруг.
Божья коровка, хи-хи,
Еще и поцелуй шлет.
Чувствую, как можно с природой близко,
И во мне какой-то осадок начинает
Кристаллизоваться, выделяться,
Эта соль бытия,
Кристаллик горький,
И думаю...
Как мысль оборвалась сама,
Потому что вздохнул я,
Словно после долгого рыдания,
И застрял с этим всхлипом
В каком-то очередном,
Хоть немного более светлом,
Измерении времени.

Выступившие из носа
Вытерев рукавом,
Втерев кулаком в глаза,
Сосредоточился на том,
Что ворона хотела,
Редкий случай,
Сказать что-то от ворон.
Она не была ручной,
Рваная и скачущая ворона,
Не юлит,
Не сквозь обертку,
А бьет ворона прямо:

,, Каааатастрофическое состояние,
Свяяяяяятые угодники,
Преступно это!
Не искупишь ты своей вины.
Питаться такой пищей?
Крааасотка зарастет,
Кроооовь ее пить.
Искупи ты себе
Взгляд на мир."

Благодарю,
Стало хорошо,
Почувствовал себя прекрасно,
Прояснилось после второго вдоха,
Вздоха,
Светло, как зимой в новогоднюю ночь
(На каждом снегу в новогоднюю ночь
Есть это ощущение ясности,
Конечно, алкоголь, эмоции),
А ведь это только ноябрь,
Впереди декабрь,
Тем временем подходит сверчок,
До костей промерзший,
И говорит,
Сверчит мне сверчок предостережение:
С, с, с, с, с, с, с...
К сожалению, сверчок, не могу,
У тебя очень плохое произношение,
Ничего не понял.
Он устыдился и исчез,
А луг в хохот, в ржание.
Нашли себе посмешище, небога,
На потеху.
Вот стыд!
А кстати, "небога" -
Это правильное слово
Для обозначения того,
У кого несовершенное произношение?