Lyrics Sonbahar - Da Poet

Yine sonbahar
Yine sonbahar, yine sonbahar
Yine sonbahar, yine sonbahar

Ya bak yine meçhule doğru adımlarım hızlanır
Yanlız başımayım, yağmur başımı ıslatır
Sokak eskimez, sokak herkesin aynası
Kavgası bitmez, mâlum herkesin var bi' damgası

Sonsuza rötarlı yine güneşin doğuşu
Işıklar sönünce birden karanlık konuştu
Yıldızlar avuç içime saklanıp doluştu
Bulutlar öfkelenip yine rüzgarla boğuştu

Buharlaşıp karıştım gökyüzünün yüreğine
Bi' yanımda sonbahar, fırtınalar diğerinde
Bilmedin, çekildim cümleler giyip üzerime
Bi' şarkı oldum, çaldım dans edip gölgelerimle

Tozlu bi' plak döner aklımın caddelerinde
Kaybolan sayfaların hayalden tümcelerinde
Çift düzine sene zamanın kor ateşinde
Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde

Ağır ağır geliyor sonbahar
(Yine sonbahar, yine sonbahar)
Ağır ağır geliyor sonbahar
(Yine sonbahar, yine sonbahar)

Kirlendi ışıkları caddelerin
Cebimde ıslıklarım, hepsini sarhoşluğa besteledim
Yaşamak kadar eski hikayenin kökleri
Zaten hayat dediğin bi'kaç perde gösteri

Bi' rolüm yoktu herkes rollerini arıyoken
Renkler ve sesler başucumda duruyoken
Bi'kaç milyon sene gözümde uyku yok yine
Yatağımda ölü ve soğuk bi' argo yatıyoken

Uzaklaştım, şehir benim kadar donuktu
Benim kadar buruk, sonbahar gibi soğuktu
Duvarlar konuşmaz, sessizliğe tutuklu
Küskün mimiklerine maskeler mi umuttu?

Ben bi' yol bulup tutundum, yolum zamanın ötesine
Güç alıp hicivden hayat karıştı nefesime
Çift düzine sene zamanın kor ateşinde
Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde

Ağır ağır geliyor sonbahar
(Yine sonbahar, yine sonbahar)
Ağır ağır geliyor sonbahar
(Yine sonbahar, yine sonbahar)

Ağır ağır geliyor sonbahar
(Yine sonbahar, yine sonbahar)
Ağır ağır geliyor sonbahar

Yine sonbahar, yine sonbahar