Lyrics Kadibostan - Gevende

"abi kafanda kurbağa var
abi kafanda kurup kurup
vuruyosun oğa buğa
yaşlı bi kurbağa var
bin yaşında var
başında sis var kurbağanın
altında sen var

sen bi salondasın, sanıyosun ki okyanustasın ama işte
salondasın, yanında ismet var
ismetler gider ismetler kalır
sen başarırsın ismet sevinir
gerisi eski püskü boktan sandıklarda çürür
sen düşersin ismet kaldırır

oyun biter oyun susar
sonunda kartlar açılır
ne gördüğüm gördüğün gibidir aslında ve de
ne duyduğun
şu an senin olduğun
duymakta"

kapısı kapalı etrafı sarılı
içimizde yürür hiç görmeyiz onu
sözleri fısıltı kalbinden asıldı
bi büyük boşluğa her şeyi dağıldı

"mevsimlerine bölemezsin onları çünkü onlar ordalar burdalar falan sanarken aslında kaçıncı kaçak katı çıktılar
sen uykudayken evini bastılar
sen düşünürken onlar buldular
sen peşindeyken onlar tadına baktılar
balıktın sen bi balıktın havuzda
ama çamurdu üstün başın
almadılar oyunlarına ve baktılar yollarına
sen ileriyi düşündün, ilerleyemedin
sen geriyi düşündün, deliğe geriledin
onlar kimdi unuttun
sahi onlar kim oğlum
siz kimsiniz amına koyim soruyom ismete
elimdeki tahtalarla ev yapıcam kendime
neden onun yerine alıp ensenize vuriyim?

yaratmak için kendimi yaralardım eskiden
yarım yarım harcardım kendimi hiç bitmem sanarken
bu çöplüğü düzene koymak için içimi döktüm her yere
sonra istemedim içim yem olsun bi hergeleye
ya da bi kertenkeleye

sokağa çıktım sokak benimdi
benim kadar da senindi
ve bunu bilen kör bi dilenci ansızın çok sevindi
dedi ki:

al bu kafayı sepeti ekle
binbir türlü mavra söyle

benim yolum senden geçer
biz düzeriz hikayeler"

kapısı kapalı etrafı sarılı
içimizde yürür hiç görmeyiz onu
sözleri fısıltı kalbinden asıldı
bi büyük boşluğa her şeyi dağıldı"