Lyrics Tasnife - Homayoun Shajarian

چون عهده نمیشود کسی فردا را
حالی خوش کن تو این دل شیدا را
می نوش به نور ماه ای ماه که ماه
می نوش به نور ماه ای ماه که ماه
بسیار بتابد و بسیار بتابد و
بسیار بتابد و نیابد مارا
من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت
از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت
جامی و بتی بربتی بر لب کشت
این هرسه مرا نقد و تورا نسیه بهشت
ابر آمد و زار بر سر سبزه گریست
بی باده ی گلرنگ نمی باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه ی خاک ما تماشاگه کیست