Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - Nie Lubię

Nie Lubię

Nie lubię, gdy mi mówią po imieniu
Gdy w zdaniu jest co drugie słowo - brat
Nie lubię, gdy mnie klepią po ramieniu
Z uśmiechem wykrzykując - kopę lat!
Nie lubię, gdy czytają moje listy
Przez ramię odczytując treść ich kart
Nie lubię tych, co myślą, że na wszystko
Najlepszy jest cios w pochylony kark
Nie znoszę, gdy do czegoś ktoś mnie zmusza
Nie znoszę, gdy na litość brać mnie chce
Nie znoszę, gdy z butami lezą w duszę
Tym bardziej, gdy mi napluć w nią starają się
Nie znoszę much, co żywią się krwią świeżą
Nie znoszę psów, co szarpią mięsa strzęp
Nie znoszę tych, co tępo w siebie wierzą
Gdy nawet już ich dławi własny pęd!
Nie cierpię poczucia bezradności
Z jakim zaszczute zwierzę patrzy w lufy strzelb
Nie cierpię zbiegów złych okoliczności
Co pojawiają się, gdy ktoś osiąga cel
Nie cierpię więc z niewyjaśnionych przyczyn
Nie cierpię niepowetowanych strat
Nie cierpię liczyć niespełnionych życzeń
Nim mi ostatnie uprzejmy spełni kat
Ja nienawidzę, gdy przerwie mi rozmowę
W słuchawce suchy metaliczny szczęk
Ja nienawidzę strzałów w tył głowy
Do salw w powietrze czuję tylko wstręt
Ja nienawidzę siebie, kiedy tchórzę
Gdy wytłumaczeń dla łajdactw szukam swych
Kiedy uśmiecham się do tych, którym służę
Choć z całej duszy nienawidzę ich!
Kiedy uśmiecham się do tych, którym służę
Choć z całej duszy nienawidzę ich!

Мне не нравится

Мне не нравится, когда ты зовешь меня по имени,
Когда в каждом втором слове слышу - "брат",
Мне не нравится, когда ты хлопаешь меня по плечу,
С улыбкой восклицая - "сто лет здравствовать!"
Мне не нравится, когда ты читаешь мои письма,
Через плечо пытаясь разобрать их суть,
Мне не нравится тот, кто думает, что лучший ответ на всё -
Удар в спину, когда человек согнут.
Не выношу, когда ты меня к чему-то принуждаешь,
Не выношу, когда хочешь вызвать жалость во мне,
Не выношу, когда в душу лезешь с грязными сапогами,
Тем более, когда пытаешься в неё плюнуть.
Не выношу мух, что питаются свежей кровью,
Не выношу собак, что рвут куски мяса,
Не выношу тех, кто слепо верит в себя,
Даже когда их собственное рвение их душит!
Не терплю чувства беспомощности,
С каким загнанный зверь смотрит в дула ружей,
Не терплю стечения плохих обстоятельств,
Которые появляются, когда кто-то достигает цели.
Не терплю, по непонятным причинам,
Не терплю невосполнимых потерь,
Не терплю считать несбывшиеся мечты,
Пока последний из них не исполнит любезный палач.
Я ненавижу, когда ты прерываешь мой разговор
Сухим металлическим щелчком в трубке,
Я ненавижу выстрелы в затылок,
К салютам в воздух чувствую только отвращение.
Я ненавижу себя, когда я трушу,
Когда ищу оправдания для своей подлости,
Когда улыбаюсь тем, кому служу,
Хотя всей душой ненавижу их!
Когда улыбаюсь тем, кому служу,
Хотя всей душой ненавижу их!