Lyrics and translation Jacek Kaczmarski - Przedszkole

Przedszkole

W przedszkolu naszym nie jest źle
Zabawek mamy tutaj w bród
Po całych dniach bawimy się
W coraz to inny trud
Pani nam przypatruje się
Pilnuje gdzie zabawy kres
W przedszkolu naszym nie jest źle
Kiedy się grzecznym jest
Bo jeśli nie - za raz po pupach, po pupach, po pupach biją nas
I krzyczą - patrz szcze-patrz-szcze-niaku gdzieś ty wlazł
Albo po łapach, po łapach, po łapach trzepią i
W kącie się łyka łzy
Za oknem tyle świata lśni
Do szyby więc przyciskam nos
Wszystkim zachwycałbym się gdy
Gdyby nie Pani głos
Bo mamy w pociąg bawić się
Pani nas ciągnie tam i tu
I chyba sama nie wie gdzie
Powtarza tylko, "Czu-czu-czu"
My za nią przewracając się
I na zakrętach lecąc w bok
Patrzmy jak się pociąg rwie
Krzyczymy, "Czu-czu" gubiąc krok
A Pani ciągle biega i
Za nią już tylko jeden dwu
Bo reszta po ścianami tkwi
I leżąc krzyczy, "Czu-czu-czu!"
Pani się zatrzymuje zła
Pierwszego z brzegu łapie i
Tym pierwszym zwykle bywam ja
Bo jestem krnąbrny oraz zły
Więc zaraz da mi da po pupie, po pupie, po pupie zbije mnie
Krzycząc - czemu-szcze-czemu-szcze-niaku nie bawisz się
A ja z pociągu, z pociągu wypadłem tylko i
W kącie połykam łzy
Lecz nic nie mówię cóż to da?
Coś tylko we mnie w środku drży
W kąciku siedzę cicho sza
Myślę że smutno mi
Lecz z czasem minie też i to
W przedszkolu naszym tak już jest
Że zapomina się tu zło
Tu troskom szybki kres!
I znów bawimy wszyscy się
Pod czujnym okiem Pani i
W przedszkolu naszym nie jest źle!
Szczególnie gdy się śpi!

Детский сад

В нашем садике неплохо,
Игрушек здесь полно,
Целыми днями мы играем,
В разные игры, знаю.
Воспитательница за нами наблюдает,
Следит, где игр предел,
В нашем садике неплохо,
Если ты вежлив, дед.
А если нет - по попкам, по попкам, по попкам бьют сейчас,
И кричат - посмотри-ка, посмотри-ка, щенок, куда ты влез?
Или по рукам, по рукам, по рукам шлёпают, и
В углу глотаешь слёзы ты.
За окном мир так сияет,
К стеклу я нос прижимаю,
Всем бы любовался я, если бы
Не голос воспитательницы знаю.
Ведь мы должны в поезд играть,
Она нас тянет туда-сюда,
И, кажется, сама не знает, куда,
Только твердит: "Чух-чух-чух", ну да.
Мы за ней спотыкаясь,
На поворотах летим вбок,
Смотрим, как поезд рвётся,
Кричим: "Чух-чух", теряя шаг и срок.
А воспитательница всё бежит, и
За ней лишь один-два,
Остальные по стенам сидят,
И лёжа кричат: "Чух-чух-чух", видать.
Воспитательница злая останавливается,
Первого с краю хватает, и
Этим первым обычно бываю я,
Потому что я непослушный и злой, моя.
И сразу даст мне по попе, по попе, по попе, отлупит меня,
Крича - почему, почему, щенок, не играешь, а?
А я из поезда, из поезда выпал только, и
В углу глотаю слёзы я.
Но ничего не говорю, что толку?
Что-то внутри меня дрожит,
В уголке сижу тихо, тсс,
Думаю, что мне грустно, эх, жизнь.
Но со временем и это пройдет,
В нашем садике так заведено,
Что здесь забывается зло,
Здесь печалям быстрый конец, ого!
И снова играем мы все,
Под бдительным оком воспитательницы, и
В нашем садике неплохо!
Особенно, когда спишь, ты.