Lyrics and translation Kaelan Mikla - Kalt

Hún grætur milli húsasunda
Tárin renna milli múrsteina
Hún vonar að vorið vakni
Sorgin upp raknioo
Afhverju er alltaf kalt?
Afhverju er ljósið svart?

Она плачет между хусасундой.
Слезы скользят между кирпичами.
Она надеется, что весной проснется.
Печаль, ракниу!
Почему всегда холодно?
Почему свет черный?