Lyrics Ghazal - Kourosh Yaghmaei

تو آغوش سبز جنگل
همراه شبای مهتاب
لب چشمه های روشن
زیر نور تند آفتاب
یه غزالِ خوش خط و خال
با طبیعت مهربون بود
همیشه میدید که بالا
پاک و روشن آسمون بود
عاشق بوی علفها
همدم گلخنده ها بود
همراز جنگل سبز و
نغمه ی پرنده ها بود

توی آینه چشمه میدید
مستی چشم خمارش
دلش میخواست باشه دائم
رنگ گلها در کنارش

اما از چند روزِ پیش بود
سایه ی غریبه میدید
تو کمینش چه کسی بود
اینو از خودش میپرسد
تو گریز و وحشتِ خود
رفت از این دشتا به اون دشت
دیگه طاقتش تموم شد
زد و از بیراهه بگذشت
چه روزهایی که گذشتند
در هراس و پا کشیدن
دلش تو سینه می لرزید
از نشون سایه دیدن

این سوالو هی می پرسید
چرا از من خوشی دوره
این خشم طبیعته یا
سرنوشت نحس و کوره

تو آغوش سبز جنگل
همراه شبای مهتاب
لب چشمه های روشن
زیر نور تند آفتاب
یه غزالِ خوش خط و خال
با طبیعت مهربون بود
همیشه میدید که بالا
پاک و روشن آسمون بود
اما از چند روزِ پیش بود
سایه ی غریبه میدید
تو کمینش چه کسی بود
اینو از خودش میپرسد

تو گریز و وحشتِ خود
کسی که مونده غزاله
لحظه ای از پا نشستن
براش انگار که محاله