Lyrics and translation Lukasyno - Los Emigranta

Los Emigranta

Na rozstaju dróg
Wiatr zawiewa piaskiem czasu ślady polskich stóp
Krople deszczu spadają na bruk
I zagłuszają bicie naszych serc

Przychodzi wieczór - pusty pokój, znowu zostałeś sam
Zasłony w Twoim oknie kołysze lekko wiatr
Powietrze inny zapach, obcy chleba smak
Na ścianie wisi pejzaż Twych rodzinnych stron
Niełatwy los emigranta...
Wiatr zepchnął Twój żaglowiec na nieznany obcy ląd
Niełatwy los emigranta...
Przemierzyłeś cały świat by w końcu znaleźć dom
Niełatwy los emigranta...
Nie ważne gdzie dziś jesteś tylko to, co w sercu masz
Niełatwy los emigranta...
Kiedyś zakotwiczysz gdzieś, przyjdzie na to czas

Niełatwy los emigranta, stęsknione serce - rozdarte na pół
Niełatwy los emigranta, płyniesz swą rzeką, jej źródła biją tu
Niełatwy los emigranta, błękitu kolor niby wszędzie taki sam
Niełatwy los emigranta, kiedyś zapukamy razem - do nieba bram

Latarnie gasną, zasypia miasto
Nie możesz zasnąć, otwierasz balkon - noc wita Cię
Domy, ulice, podwórka, cmentarze
Znajome twarze znikły, sam nie wiesz gdzie
Bierzesz kluczyki, wsiadasz do auta
Stojąc na światłach, gotów przed siebie ruszać choćby dziś
Nie możesz zmienić nic, jak na wietrze liść
Gdzie byś nie był, tego co masz w sercu nie odbiorą Ci
Gdzie byś nie był, nie odbiorą Ci tego, skąd pochodzisz
Za sobą masz kawał drogi, przed Tobą - ciągłe schody
Gdzieś obok nieznane głosy, w okół - nieznani ludzie
Ale czujesz ile jesteś wart, wspinasz się na wzgórze
Na szczyt, na sam szczyt, by zobaczyć świat u stóp
Jesteś dobrym gospodarzem, Twój dom nie wie co to głód
Czujesz spokój, sięgasz wzrokiem w dal - po sam horyzont
W oku łza. to świadomość więzi jest Ojczyzną

Niełatwy los emigranta, stęsknione serce - rozdarte na pół
Niełatwy los emigranta, płyniesz swą rzeką, jej źródła biją tu
Niełatwy los emigranta, błękitu kolor niby wszędzie taki sam
Niełatwy los emigranta, kiedyś zapukamy razem - do nieba bram

Niełatwy los emigranta
Niełatwy los emigranta
Niełatwy los emigranta
Niełatwy los emigranta

Эмигранты

На распутье
Ветер заметает песком времени следы наших ног
Капли дождя падают на мостовую
И заглушают биение наших сердец

Наступает вечер - пустая комната, я снова один
Занавески на твоем окне легонько колышет ветер
Воздух другой, незнакомый вкус хлеба
На стене висит пейзаж родных краев
Нелегкая судьба эмигранта...
Ветер занес мой парусник на незнакомый берег
Нелегкая судьба эмигранта...
Я прошел весь мир, чтобы наконец найти дом
Нелегкая судьба эмигранта...
Неважно, где я сегодня, важно лишь то, что в моем сердце
Нелегкая судьба эмигранта...
Когда-нибудь я брошу якорь, придет и на это время

Нелегкая судьба эмигранта, тоскующее сердце - разрывается надвое
Нелегкая судьба эмигранта, я плыву по своей реке, ее истоки бьют здесь
Нелегкая судьба эмигранта, цвет лазури будто везде одинаков
Нелегкая судьба эмигранта, когда-нибудь мы постучимся вместе - в небесные врата

Гаснут фонари, засыпает город
Я не могу уснуть, открываю балкон - ночь встречает меня
Дома, улицы, дворы, кладбища
Знакомые лица исчезли, я сам не знаю куда
Беру ключи, сажусь в машину
Стоя на светофоре, готов ехать вперед хоть сейчас
Я не могу ничего изменить, как лист на ветру
Где бы я ни был, то, что у меня в сердце, у меня не отнимут
Где бы я ни был, у меня не отнимут того, откуда я родом
За мной длинный путь, передо мной - бесконечные ступени
Где-то рядом незнакомые голоса, вокруг - незнакомые люди
Но я чувствую, чего я стою, поднимаюсь на холм
На вершину, на самый пик, чтобы увидеть мир у своих ног
Я хороший хозяин, мой дом не знает, что такое голод
Я чувствую спокойствие, смотрю вдаль - до самого горизонта
Слеза в глазах. Это осознание связи есть Родина

Нелегкая судьба эмигранта, тоскующее сердце - разрывается надвое
Нелегкая судьба эмигранта, я плыву по своей реке, ее истоки бьют здесь
Нелегкая судьба эмигранта, цвет лазури будто везде одинаков
Нелегкая судьба эмигранта, когда-нибудь мы постучимся вместе - в небесные врата

Нелегкая судьба эмигранта
Нелегкая судьба эмигранта
Нелегкая судьба эмигранта
Нелегкая судьба эмигранта