Lyrics and translation Małolat - W Świecie w Którym feat. Sztoss

W Świecie w Którym feat. Sztoss

Towarzystwo się postarzało, każdy tylko chce się sobą zająć
Częściej odbieram (halo mamo), dzwoni zapytać co tam z małą
Kiedyś wróciłbym pijany rano, wszedł po cichu, bo starzy za ścianą
Teraz częściej wstaję rano, piję kawę z mojej córki mamą
Ale się pozmieniało towarzystwo na starość
Ona go zrobiła na szaro chłopaki jak w Rodzinie Soprano
Jak kobiety plotkują tak samo, kto się najebał, u kogo był na noc
Kto ma hajs, a kto ma go mało w końcu komu się nie udało
Ilu wspomina stare czasy wszystkie zaliczone dupy
Było sporo graczy brali brzydkie po wypiciu lufy
Teraz sporo pracy wszystko szybciej dziś musisz
Żona i dzieciaki ich rodzice mają wnuki
Dziś jedni nie piją, bo nie mogą, mówią, że to inny poziom
Nie mają kaca, mówią że zdrowo, ale chcą tam być jedną nogą
Drudzy samotne życie wiodą ciągle z inną połową
U niektórych wciąż pogoń mówią, że zawsze gorzej być mogło
I choć często mnie niesie gdzieś, to
Zostaję w świecie, w którym telefon wyciszony
A teraz mówię sobie odpuść
Decyduję się na powrót
Coraz częściej się martwię
Czy wystarczająco mam na karcie
Coraz mniej czasu dla ziomków
Wychodzimy z dołku, sprawdź mnie
Ziomale mówią, że muszą schudnąć, niektórzy już mówią, że trudno
Drudzy nie zjedzą, bo już za późno, niejeden pod tym się ugiął
Ziomek ma ściany nierówno, remont w mieszkaniu, nie jedzie na urlop
Ustawiamy się ale na próżno, a jak przyjdą to szybko pójdą
One się śmieją, że mają zmarszczki, to nie takie co pójdą na zastrzyk
Mówią, że takie dupy to plastik, chłopak nie powie, że nie mają racji
Kto trzyma życie w garści? Jeśli tak mówi to wkłada maski
Ustatkowany, piwo i para kapci i wypalone blanty
Jak spotykamy się to w naszych mieszkaniach. Ktoś gotuje więc będzie szama
Rzadziej spotkasz nas przy barach i tak pęknie flaszka cała
On prowadzi, więc wyjdzie pijana, ktoś skołował sobie grama
Ona pyta czy dzwoniła mama czy usnęła mała
Dziś większość ma swoje cztery kółka, niektórzy marzenie z podwórka
Innym z marzeń została pustka, niejedne buty czy kurtka
Nie chcą tego jak widzą się w lustrach. Chcą tego co ich opuszcza
Mówią, że czas im coś ukradł, a może to dragi i wódka
I choć często mnie niesie gdzieś, to
Zostaję w świecie, w którym telefon wyciszony
A teraz mówię sobie odpuść
Decyduję się na powrót
Coraz częściej się martwię
Czy wystarczająco mam na karcie
Coraz mniej czasu dla ziomków
Wychodzimy z dołku, sprawdź mnie
I choć często mnie niesie gdzieś, to
Zostaję w świecie, w którym telefon wyciszony
A teraz mówię sobie odpuść
Decyduję się na powrót
Coraz częściej się martwię
Czy wystarczająco mam na karcie
Coraz mniej czasu dla ziomków
Wychodzimy z dołku, sprawdź mnie

В мире, в котором (feat. Sztoss)

Наша компания постарела, каждый занят только собой.
Чаще слышу (алло, мам), звонит, спрашивает, как там малышка.
Когда-то я бы вернулся пьяным утром, крадучись, ведь родители за стеной.
Теперь чаще встаю по утрам, пью кофе с мамой моей дочки.
Как же изменилась наша компания, все постарели.
Она его довела до седины, ребята, как в "Клане Сопрано".
Как и всегда, женщины сплетничают: кто напился, у кого ночевал.
У кого есть деньги, а у кого их мало, и кому в итоге не повезло.
Сколько вспоминают старые времена, всех перебранных девчонок.
Было много игроков, брали и некрасивых, после пары рюмок.
Теперь много работы, всё быстрее нужно делать.
Жена и дети, у их родителей уже внуки.
Сегодня одни не пьют, потому что не могут, говорят, что это другой уровень.
Нет похмелья, говорят, что здорово, но хотят быть там одной ногой.
Другие ведут одинокую жизнь, постоянно с новой половинкой.
У некоторых всё ещё погоня, говорят, что всегда могло быть хуже.
И хотя меня часто куда-то несёт,
Я остаюсь в мире, где телефон на беззвучном.
А теперь я говорю себе: "Остынь".
Решаю вернуться.
Всё чаще переживаю,
Хватает ли денег на карте.
Всё меньше времени для друзей.
Выбираемся из ямы, проверь меня.
Друзья говорят, что нужно похудеть, некоторые уже говорят, что трудно.
Другие не едят, потому что уже поздно, не один под этим сломался.
У друга стены кривые, ремонт в квартире, не едет в отпуск.
Договариваемся, но без толку, а если приходят, то быстро уходят.
Они смеются, что у них морщины, не те, что уколом уберёшь.
Говорят, что такие задницы — это пластик, парень не скажет, что они не правы.
Кто держит жизнь в своих руках? Если так говорит, то надевает маски.
Устроенный, пиво и тапочки, и выкуренные бланты.
Когда встречаемся, то в наших квартирах. Кто-то готовит, значит, будет еда.
Реже встретишь нас у баров, и так бутылка уйдёт целиком.
Он за рулём, значит, она выйдет пьяная, кто-то раздобыл грамм.
Она спрашивает, звонила ли мама, уснула ли малышка.
Сегодня у большинства есть свои четыре колеса, у некоторых — мечта со двора.
У других от мечты осталась пустота, не одни ботинки или куртка.
Не хотят этого, когда видят себя в зеркале. Хотят того, что их покидает.
Говорят, что время у них что-то украло, а может, это наркотики и водка.
И хотя меня часто куда-то несёт,
Я остаюсь в мире, где телефон на беззвучном.
А теперь я говорю себе: "Остынь".
Решаю вернуться.
Всё чаще переживаю,
Хватает ли денег на карте.
Всё меньше времени для друзей.
Выбираемся из ямы, проверь меня.
И хотя меня часто куда-то несёт,
Я остаюсь в мире, где телефон на беззвучном.
А теперь я говорю себе: "Остынь".
Решаю вернуться.
Всё чаще переживаю,
Хватает ли денег на карте.
Всё меньше времени для друзей.
Выбираемся из ямы, проверь меня.