Lyrics Saga Úr Sveitinni - Megas & Spilverk þjóðanna
Kveð
ég
um
konu
og
mann
Og
konan
hún
eldaði
og
spann
En
karl
hann
var
fróður
Um
fornaldargróður
Kveð
ég
um
hana
og
hann
Og
bóndadóttir
hún
dró
Einn
dáindis
þyrskling
úr
sjó
Hún
sett′ann
í
pottinn
Sótti
svo
þvottinn
Og
loks
sagð'ún:
Nú
er
það
nóg
Þau
lifðu
í
sátt
og
samlyndi
og
trú
á
sauðkindina
og
heilaga
jómfrú
Og
kötturinn
Meyvant
fann
mús
í
meisnum
og
bauð
henni
dús
þau
ræddu
um
fólsku
Frakka
á
pólsku
Og
dreyptu
á
norðlenskum
djús
Og
kindin
hún
kveinaði
hátt
Svo
klerkur
hann
brotnaði
í
smátt
En
þeir
límd′ann
saman
Og
þótti
það
gaman
Honum
fannst
gamanið
grátt
Þau
lifðu
í
sátt
og
samlyndi
og
trú
á
sauðkindina
og
heilaga
jómfrú
Í
haga
var
Búkolla
á
beit
Og
brennandi
vorsólin
skeit
Og
hundurinn
eltist
Við
hænuna
og
geltist
í
haga
var
Búkolla
og
hún
beit
Og
nautið
hét
Hálfdán
og
hló
Að
húsfreyju
þegar
hún
dó
því
þótti
ekki
klerkur
þesslega
merkur
En
nautið
það
hét
Hálfdán
sem
hló
Þau
lifðu
í
sátt
og
samlyndi
og
trú
á
sauðkindina
og
heilaga
jómfrú
Nei
nautið
hét
Hálfdán
og
hlóð
á
húsfreyju
lof
sem
hún
stóð
Uppi
út
í
hlöðu
Nær
hulin
í
töðu
úr
vitunum
vætlaði
blóð
Og
bóndasonurinn
sá
Einn
sjórekinn
mannsfót
og
brá
á
flótta
hann
lagði
Er
fóturinn
sagði:
Sonur
minn
segðu
ekki
frá
Þau
lifðu
í
sátt
og
samlyndi
og
trú
á
sauðkindina
og
heilaga
jómfrú
Kvað
ég
um
konu
og
mann
Attention! Feel free to leave feedback.