Podeptane Kwiaty - Michał Bajor translation in German

Podeptane Kwiaty

Biegłem jakby wśród mgły,
Młodość śniła mi sny,
Które znikać nie chciały o brzasku
Łatwy każdy był szczyt,
Gdy wierzyło się w mit
Szybkiej sławy pieniędzy oklasków
Ziemia rwała spod stóp
Z Diabłem brało się ślub
Byle krótszą prowadzić chciał drogą
W skroniach tętnił puls krwi
Aż zmęczyłem się i przystanąłem
A wokół nikogo
A za mną bezmyślnie podeptane kwiaty
Cichy smutek ciepłych odtrąconych rąk
Szklanki niedopitej w pośpiechu herbaty
Uśmiech roztrzaskany o mój zimny wzrok
A za mną zgaszone ciepłe jasne twarze
Kilka zbyt pochopnie zatrzaśniętych drzwi
Ledwie kątem oka muśnięte pejzaże,
W których tyle wierszy niespełnionych śpi

Tak się skończył mój trans, a dziś żal mi tych szans
Które życie znosiło mi w darze
Kiedy głuchy od braw
Miałem centrum swych spraw
Jakby w innym zupełnie wymiarze
Teraz uczę się znów czułych gestów i snów
Znoszę świeże bukiety do domu
I gdzieś w sercu na dnie cień nadziei mam że... może będzie potrzebne to komuś...

Zertretene Blumen

Ich rannte wie durch Nebel,
Die Jugend träumte mir Träume,
Die im Morgengrauen nicht verschwinden wollten
Jeder Gipfel war leicht zu erreichen,
Wenn man an den Mythos glaubte
Von schnellem Ruhm, Geld und Applaus
Die Erde riss unter den Füßen weg
Man heiratete den Teufel
Nur damit er einen auf kürzerem Weg führte
In den Schläfen pulsierte das Blut
Bis ich müde wurde und stehen blieb
Und niemand um mich herum
Und hinter mir achtlos zertretene Blumen
Die leise Trauer warmer, zurückgewiesener Hände
Das Glas hastig nicht ausgetrunkenen Tees
Ein Lächeln, zerschmettert an meinem kalten Blick
Und hinter mir erloschene warme, helle Gesichter
Einige zu voreilig zugeschlagene Türen
Kaum aus dem Augenwinkel gestreifte Landschaften,
In denen so viele unerfüllte Gedichte schlafen

So endete meine Trance, und heute bedauere ich die Chancen
Die das Leben mir als Geschenk brachte
Als ich, taub vom Applaus,
Den Mittelpunkt meiner Angelegenheiten hatte
Als wäre es in einer völlig anderen Dimension
Jetzt lerne ich wieder zärtliche Gesten und Träume
Ich bringe frische Sträuße nach Hause
Und irgendwo tief in meinem Herzen habe ich einen Schatten der Hoffnung, dass... vielleicht braucht das jemand...