Przedświt - Michał Bajor translation in German

Przedświt

Zwilczone księżyce grasują z wilkami
W ciemnościach błyskają pustymi ślepiami
Zwilczone księżyce z wilkami grasują
Z puszczykiem śpiewają, z wichrami tańcują

Księżyce zwilczone po drogach hulają
Z uroczysk przeklętych mgły nocne spędzają
Księżyce zwilczone hulają po drogach
Nie boją się świętych, aniołów i Boga

Zwilczone księżyce nie znają litości
Kochają się skrycie w śmiertelnej bladości
Zwilczone księżyce litości nie znają
Pomroczne ich życie, gwałt światu zadają

Księżyce zwilczone zawyły straszliwie
Za długo czekały, czekały cierpliwie
Księżyce zwilczone straszliwie zawyły
Już porę wybrały, już czas wyznaczyły

Zwilczone księżyce chcą zwabić Jutrzenkę
By zedrzeć z jej ciała świetlistą sukienkę
Zwilczone księżyce Jutrzenkę chcą zwabić
By blask im oddała, by jasność w niej zabić

Ten brzask i hosanna, czerwienne świetlice
Więc bladły konając zwilczone księżyce
Spójrz, zorza jest ranna, lecz dalej trwa życie
Rzekł chłopak kochając dziewczynę o świcie

Morgendämmerung

Verwolfte Monde streifen mit Wölfen umher
In der Finsternis blitzen sie mit leeren Augen
Verwolfte Monde streifen mit Wölfen umher
Mit dem Waldkauz singen sie, mit den Winden tanzen sie

Verwolfte Monde treiben auf den Wegen umher
Von verfluchten Orten vertreiben sie die Nachtnebel
Verwolfte Monde treiben auf den Wegen umher
Sie fürchten weder Heilige, noch Engel, noch Gott

Verwolfte Monde kennen kein Erbarmen
Sie lieben sich heimlich in tödlicher Blässe
Verwolfte Monde kennen kein Erbarmen
Ihr düsteres Leben tut der Welt Gewalt an

Verwolfte Monde heulten schrecklich auf
Zu lange warteten sie, warteten geduldig
Verwolfte Monde heulten schrecklich auf
Schon haben sie die Stunde gewählt, schon die Zeit bestimmt

Verwolfte Monde wollen die Morgenröte locken
Um von ihrem Körper das leuchtende Kleid zu reißen
Verwolfte Monde wollen die Morgenröte locken
Damit sie ihnen den Glanz gibt, um das Licht in ihr zu töten

Diese Dämmerung und Hosianna, rötliche Lichter
So verblassten sterbend die verwolften Monde
Schau, das Morgenrot dämmert, doch das Leben geht weiter
Sagte der Junge, der das Mädchen im Morgengrauen liebte