Lyrics Skotadi - Misdeal

Ζω το σκοτάδι πολλές φορές κοιτάζοντας μες τον καθρέφτη
Ένας ακόμα αριθμός απ' το λογαριασμό μίας χώρας που πέφτει
Κι αν από τύχη βρέθηκα εδώ μπορεί κι από τύχη να φύγω
Σφίγγει αργά στο λαιμό η θηλιά που από μόνος τυλίγω

Είναι η εποχή η πιο σκοτεινή από ότι έχουμε ζήσει?
Είμαστε έτοιμοι ο κόσμος αυτός απ' την αρχή να αρχίσει?
Είμαστε τίποτα αν περπατάμε μονάχοι, το 'πε κι ο Marcos
Σαστίζουμε εμπρός στη σκληρή αλήθεια με φόβο και πάθος

Πόσες ζωές πρέπει να χάσουμε απ' του φασίστα το χέρι
Πόσους φονιάδες έχουμε δίπλα μας που δεν κρατάνε μαχαίρι
Πόσοι ηθικοί αυτουργοί, πόσοι προδότες, πόσοι ρουφιάνοι
Πόση φωτιά είναι ικανή το κρύο στις καρδιές μας να γιάνει

Πόσοι εργάτες νεκροί, πόσοι Ιάσωνες, πόσες Ελένες
Πόσες καμμένες εκτάσεις και πόσες πόλεις πλημμυρισμένες
Πόσοι Αντώνηδες, πόσοι Θανάσηδες, και πόσοι Παύλοι ακόμα
Πόσα αθώα παιδιά του κόσμου αυτού να χωρέσει το χώμα

Το σκοτάδι βαριά τιμωρία
Και στο κέρδος ψυχές παρανάλωμα
Ματωμένο λουλούδι στη ράγα
Σαν ελπίδα γεννιέται το χάραμα
Το σκοτάδι βαριά τιμωρία
Και στο κέρδος ψυχές παρανάλωμα
Ματωμένο λουλούδι στη ράγα
Σαν ελπίδα γεννιέται το χάραμα

Οτι συμβαίνει σε σένα θα γίνει σε μένα και σ' άλλους πιο πέρα
Είναι ο ουρανός που μας δένει και η γή αγκαλιά σε θυμίζει μητέρα
Μπρστά στον ανθρώπινο πόνο, συμπόνοια και αλληλεγγύη ταιριάζει
Πατρίδα, θρησκεία, ιδεολογία μάλλον για εμπόδιο μοιάζει

Είναι κατάντια μεγάλη, να πνίγεις ψυχές μεσοπέλαγα
Για ποια ιστορία και ποια περηφάνεια μιλάτε απ' τα έδρανα
Την ανθρωπιά, την εκτελούμε, όλοι μαζί, εδώ και χρόνια
Πενήντα οχτώ τα καρφιά που εξέχουν, στα ματωμένα βαγόνια

Χάνονται άνθρωποι άδικα, από τα δικά μας τα χέρια
Τα χέρια που θαύματα κάνουν, που σώζουν ζωές, που ψάχνουν τ' αστέρια
Εξοπλισμοί, πυρηνικά στήνουν πολέμους για πλάκα
Η Γάζα πληγή, χιλιάδες ζωές, στα χέρια του κάθε μαλάκα

Τόσα δεινά που περάσαμε, οι μνήμες γεμίζουν μουσεία
Την ιστορία θυμόμαστε όταν μιλάμε για μεγαλεία
Την ανεπάρκεια την ψυχική μας σφυρηλατούμε στη βία
Στου εγωισμού τις κορφές πάντα φυτρώνουν μνημεία

Το σκοτάδι βαριά τιμωρία
Και στο κέρδος ψυχές παρανάλωμα
Ματωμένο λουλούδι στη ράγα
Σαν ελπίδα γεννιέται το χάραμα
Το σκοτάδι βαριά τιμωρία
Και στο κέρδος ψυχές παρανάλωμα
Ματωμένο λουλούδι στη ράγα
Σαν ελπίδα γεννιέται το χάραμα

Συγχώρεσε με για τα μινόρε και τα θλιμμένα μου λόγια
Τρέχουν ανάποδα μες το μυαλό τα χαλασμένα ρολόγια
Χάνω το χρόνο, την εποχή, γίνομαι απολειφάδι
Όσο το χώμα αυτό κυβερνά ο μεσαίωνας και το σκοτάδι

Το σκοτάδι βαριά τιμωρία
Και στο κέρδος ψυχές παρανάλωμα
Ματωμένο λουλούδι στη ράγα
Σαν ελπίδα γεννιέται το χάραμα
Το σκοτάδι βαριά τιμωρία
Και στο κέρδος ψυχές παρανάλωμα
Ματωμένο λουλούδι στη ράγα
Σαν ελπίδα γεννιέται το χάραμα