Lyrics and translation PIH - Nie Żałuj Mnie

Nie Żałuj Mnie

Życie, życie, aha.

Ej, daleko od domu, hotelowy pokój
Z nieznajomą dziewczyną cierpkie myśli płyną
Mieszam wódkę z kokainą
Obserwuję wskazówkę godzina za godziną
To do czego człowiek dąży, wszystko jest oszustwem
Lata z dala od siebie, w pamięci z stłuczonym lustrem
Namacalny bezsens, gorzki posmak życia niesmak
Moja ponura autorefleksja
W radiu leci melodia skądś znajoma
Jesień idzie przez park Krzysztofa Klenczona
Kolejna setka, w oczach obraz się rozmywa
Matowa szyba odbiera światu barwę, wyraz
Uwolnić siebie od siebie, o to chodzi w zasadzie
Oszronionego ranka w gasnącym listopadzie
Stoję na rozstaju dróg, nie wiem czy stąd się powraca
Przede mną pełna wilczych jagód srebrna taca
Pamiętam, jak na dachu bloku stałem sam
Nie boję się nieznanego, tylko stracić to co znam
Życie polega na wyborach
Wiem, trzecia nad ranem, to na to późna pora

Mamo spójrz mi w twarz, proszę Cię wybacz
Wiem, po policzkach nie jedna łza Ci spływa
Mamo, mamo moje życie to chwila
Mamo zrozum, takiego masz syna

Tato wiem to źle, że życie przeklinam
Wiem, ale nie mogę się od tego powstrzymać
Tato, tato moje życie to chwila
Zrozum, takiego masz syna

Karetka na sygnale, szpitalne sale
Po pijaku nocą, kosą linię życia przedłużałem
W mroku stałem, krew spływała mi na buty
Na twarzy miałem uśmiech i nie byłem smutny
Naprzeciw wszystkim przeciwnościom
Wiesz, bo ból i strach mnie nie raz dotkną
Przed sobą nie ucieknę, przed sobą się nie schronię
Miasto samotności jest moim domem
W ciemności chcę wydrapać światło, o tym marzę
Chce przestać być pękniętym zwierciadłem Twoich marzeń
Kochać życie i nie być przez życie kochanym
Chcę zabliźnić na zawsze bolesne rany
To wszystko tak blisko i zarazem tak daleko
Sen kształtuje się pod zmęczoną powieką
Doszedłem do dna żalu, tu nie widać jutra
Niech muzyka zagra smutnie wśród szarego popołudnia

Mamo spójrz mi w twarz, proszę Cię wybacz
Wiem, po policzkach nie jedna łza Ci spływa
Mamo, mamo moje życie to chwila
Mamo zrozum, takiego masz syna

Tato wiem to źle, że życie przeklinam
Wiem, ale nie mogę się od tego powstrzymać
Tato, tato moje życie to chwila
Zrozum, takiego masz syna

Nie żałuj mnie, bo dobrze spędziłem ostatnią noc
Nie żałuj mnie, sam wybrałem sobie taki los
Wiesz co? Smakowała mi wódka
Pozwoliła zapomnieć o wszystkich tych smutkach
Łzy, płacz - nie chcę tego widzieć, już nie
Słusznie, bardzo Cię kocham, pragnę zobaczyć Twój uśmiech
Twoje oczy patrzą na mnie i wołają: Synu!
Proszę, zaakceptuj mamo ten niepewny wybór
Wiem, że źle robię, ale tego chcę, nic nie mów
Prawdy nie powiem, tylko odejdę w milczeniu
Jestem odbiciem Twojego serca, mamo
Chcę zabrać Cię na wyspę tak odległą, że dotąd nieznaną
Od łez tam nie ma, woni wilgotna ziemia
Wbrew hieroglifom przeznaczenia, podróż zapomnienia
Rafy konieczności i przypadku, mamo
Nie wiem, czy przepłynę przez nie cało
Nie czekaj aż wrócę, połóż się spać spokojna
Twoja miłość - jedyna bezinteresowna
Nie wiedziałem, że anioły latają tak nisko
Bądź dziś dobrą myślą obok mnie, bardzo blisko

Mamo spójrz mi w twarz, proszę Cię wybacz
Wiem, po policzkach nie jedna łza Ci spływa
Mamo, mamo moje życie to chwila
Mamo zrozum, takiego masz syna

Tato wiem to źle, że życie przeklinam
Wiem, ale nie mogę się od tego powstrzymać
Tato, tato moje życie to chwila
Zrozum, takiego masz syna

Któregoś dnia może mnie nie być, po prostu załóż
Przypomnisz mnie sobie, ale nie czuj żalu
Życie się będzie toczyć i tak pomału
Wytrzesz z łez oczy, mnie nie żałuj

Не жалей меня

Жизнь, жизнь, ага.

Эй, далеко от дома, гостиничный номер
С незнакомой девушкой горькие мысли текут
Мешаю водку с кокаином
Наблюдаю за стрелкой час за часом
То, к чему человек стремится, всё обман
Годы вдали друг от друга, в памяти с разбитым зеркалом
Осязаемый абсурд, горький привкус жизни, отвращение
Моя мрачная саморефлексия
По радио играет мелодия откуда-то знакомая
Осень идёт через парк Кшиштофа Кленчона
Очередная сотка, в глазах картинка размывается
Матовое стекло лишает мир цвета, выражения
Освободить себя от себя, в этом вся суть, по сути
Морозным утром в угасающем ноябре
Стою на распутье, не знаю, есть ли отсюда возврата
Передо мной полное волчьих ягод серебряное блюдо
Помню, как на крыше дома стоял один
Не боюсь неизвестного, только потерять то, что знаю
Жизнь состоит из выборов
Знаю, три часа ночи, поздний час для этого

Мама, посмотри мне в лицо, прошу тебя, прости
Знаю, по щекам не одна слеза у тебя течёт
Мама, мама, моя жизнь – мгновение
Мама, пойми, такой у тебя сын

Папа, знаю, это плохо, что проклинаю жизнь
Знаю, но не могу себя сдержать
Папа, папа, моя жизнь – мгновение
Пойми, такой у тебя сын

Скорая с сиреной, больничные палаты
Пьяный ночью, лезвием линию жизни продлевал
В темноте стоял, кровь стекала мне на ботинки
На лице была улыбка, и я не был грустным
Наперекор всем невзгодам
Знаешь, ведь боль и страх не раз меня коснутся
От себя не убегу, от себя не спрячусь
Город одиночества – мой дом
Во тьме хочу выцарапать свет, об этом мечтаю
Хочу перестать быть разбитым зеркалом твоих мечтаний
Любить жизнь и не быть жизнью любимым
Хочу залечить навсегда болезненные раны
Всё это так близко и одновременно так далеко
Сон формируется под уставшим веком
Дошёл до дна печали, здесь не видно завтра
Пусть музыка играет грустно среди серого дня

Мама, посмотри мне в лицо, прошу тебя, прости
Знаю, по щекам не одна слеза у тебя течёт
Мама, мама, моя жизнь – мгновение
Мама, пойми, такой у тебя сын

Папа, знаю, это плохо, что проклинаю жизнь
Знаю, но не могу себя сдержать
Папа, папа, моя жизнь – мгновение
Пойми, такой у тебя сын

Не жалей меня, ведь я хорошо провёл последнюю ночь
Не жалей меня, сам выбрал себе такую судьбу
Знаешь что? Мне понравилась водка
Позволила забыть обо всех этих печалях
Слёзы, плач – не хочу этого видеть, больше нет
Честно, очень тебя люблю, хочу увидеть твою улыбку
Твои глаза смотрят на меня и зовут: Сынок!
Прошу, прими, мама, этот ненадёжный выбор
Знаю, что поступаю плохо, но я этого хочу, ничего не говори
Правды не скажу, просто уйду в молчании
Я – отражение твоего сердца, мама
Хочу отвезти тебя на остров такой далёкий, что доселе неизвестный
От слёз там нет и следа, пахнет влажная земля
Вопреки иероглифам судьбы, путешествие забвения
Рифы необходимости и случая, мама
Не знаю, переплыву ли я их целым
Не жди, пока вернусь, ложись спать спокойно
Твоя любовь – единственная бескорыстная
Не знал, что ангелы летают так низко
Будь сегодня доброй мыслью рядом со мной, очень близко

Мама, посмотри мне в лицо, прошу тебя, прости
Знаю, по щекам не одна слеза у тебя течёт
Мама, мама, моя жизнь – мгновение
Мама, пойми, такой у тебя сын

Папа, знаю, это плохо, что проклинаю жизнь
Знаю, но не могу себя сдержать
Папа, папа, моя жизнь – мгновение
Пойми, такой у тебя сын

Когда-нибудь меня может не стать, просто предположи
Вспомнишь меня, но не печалься
Жизнь будет катиться и так помаленьку
Вытрешь слёзы из глаз, меня не жалей