Lyrics Xenitia Mou - Pashalis Terzis & Ελένη Βιτάλη

Ξενιτιά μου είναι ο πόνος κι η αγάπη μια πληγή
Μια πληγή που καίει κι όμως απ' τα στήθια πώς να βγει
Μια πληγή που καίει κι όμως απ' τα στήθια δεν θα βγει
Ψυχή μου, πικραμένη μου και παραπονεμένη μου
Ποιος θα σε κάνει να χαρείς και να χαμογελάσεις; Όλα του
Κόσμου τα πονά σε πνίξαν τα παράπονα κι αυτή που αγάπησες
Τώρα πώς να την ξεχάσεις; Ένα ταξίδι είναι η ζωή μου
Άκρη δεν βρίσκω να σταθώ
Μόνη πατρίδα είναι η φυγή μου
Δάκρυ κι ελπίδα στον χωρισμό

Μοναξιά μου είναι ο κόσμος, της καρδιάς μου ο καημός
Συντροφιά μου είναι ο δρόμος και του φεγγαριού το φως
Συντροφιά μου είναι ο δρόμος και του φεγγαριού το φως
Ψυχή μου, πικραμένη μου και παραπονεμένη μου
Σε καίν' οι πόθοι στεναγμοί, σε κλαίν' οι ξένοι τόποι
Σε καίν' του κόσμου τα πονά, του έρωτα παράπονα
Μα την αγάπη τη πικρή την κλαίνε οι άνθρωποι
Ένα ταξίδι είναι η ζωή μου
Άκρη δεν βρίσκω να σταθώ
Μόνη πατρίδα είναι η φυγή μου
Δάκρυ κι ελπίδα στον χωρισμό
Ξενιτιά μου είναι ο πόνος, η αγάπη μια πληγή
Μια πληγή που καίει κι όμως απ' τα στήθια πώς να βγει
Μια πληγή που καίει κι όμως απ' τα στήθια δεν θα βγει