Lyrics Het Leven - Paul de Munnik

Ik ben het meisje
Dat de zee uitstapt
De haren nat
Het zand negeert
Dat aan haar plakt
Het laat haar los
Ze is het kwijt
Ze schudt haar haren
En ze lacht naar jou
Fris en schoon en klaar
Voor wat de dag haar brengt
En anders haalt ze het zelf
Ze heeft de tijd
Ik laat je geloven in een morgen
Dat het goedkomt

Ben dat gevoel wanneer
De allermooiste zeeën van de wereld
Voor je ogen verschijnen
En verdwijnen op de weg
Die door de bergen snijdt
Het stuur dat losjes in je hand
Zich voegt naar elke drang
Je hoeft alleen naar voren
Op een dag die zachtjes slijt
En je weet het
Je weet het zeker
Dat het goedkomt

Ik ben het leven
Ik gedij niet bij gevangenschap of argwaan
Ik wil in vrijheid in de zon staan
Ik wil genieten van de vogels en hun lied
En anders niet
En anders niet
Maar ik heb jou nodig om te groeien
Om te bloesemen, te bloeien
Dus zie me open naar je komen
Deel je zorgen en je dromen
Hoor de vogels en hun lied
En anders niet
En anders niet
Anders niet

Leer vertrouwen
Durf te bouwen
Leer van mij
Het leven houden
Leer te vragen
Durf te wagen
Te genieten
Van mijn dagen
Voor je het weet
Is het voorbij
Dus vier mij
En dat het goedkomt
Ik ben het leven
Ik gedij niet bij gevangenschap of argwaan
Ik wil in vrijheid in de zon staan
Ik wil genieten van de vogels en hun lied
En anders niet
En anders niet
Maar ik heb jou nodig om te groeien
Om te bloesemen, te bloeien
Dus zie me open naar je komen
Deel je zorgen en je dromen
Hoor de vogels en hun lied
En anders niet
En anders niet

Leef mij maar
Geef mij maar
Deel mij maar
Speel mij maar
Vertrouw mij maar

Laat mij maar los
Dan ben je vrij

Dus vier mij