Lyrics and translation Potato - จำอะไรไม่ได้

จำอะไรไม่ได้

เดินจับมือครั้งแรกที่ไหน ฉันยังจำอยู่
เหมือนเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้
ทุกๆ อย่างยังดูชัดเจน อยู่ในหัวใจ

เธอบอกรักครั้งแรกเมื่อไร ฉันยังจำได้ดี
เธอบอกลาเมื่อไรที่ไหน คิดไม่เคยออก
เหมือนไม่มีเหตุการณ์นี้
แต่ที่หัวใจ ฉันยังเจ็บ ฉันยังปวด
อาจเป็นเพราะว่าเอาแต่หลอกตัวเอง
ก็มันรับความจริงไม่ไหว

เมื่อไรจะจำว่าเธอทิ้งกันไปตั้งนานแล้ว
เมื่อไรจะจำว่าเราวันนี้ไม่มีใคร
เมื่อไรจะจำว่าใครที่ทำร้าย
ก็แปลกที่ในหัวใจ ทำไมจำอะไรไม่ได้เลย

นอนหลับตาคิดเองตลอด เดี๋ยวเธอคงต้องมา
พอตื่นมาน้ำตาก็ไหล
เห็นแค่เพียงแต่หมอนว่างเปล่า อยู่ตรงนี้
ที่ในหัวใจ ฉันยังเจ็บ ฉันยังปวด
อาจเป็นเพราะว่าเอาแต่หลอกตัวเอง
ก็มันรับความจริงไม่ไหว

เมื่อไรจะจำว่าเธอทิ้งกันไปตั้งนานแล้ว
เมื่อไรจะจำว่าเราวันนี้ไม่มีใคร
เมื่อไรจะจำว่าใครที่ทำร้าย
ก็แปลกที่ในหัวใจทำไม จำอะไรไม่ได้เลย

ความคุ้นเคยที่อยู่กับวันล่วงเลยที่ผ่านมา
หลอกหลอนในใจทุกเวลา
ความสัมพันธ์ที่เกิดเมื่อตอนรักกัน
ยังไม่จางหายจากใจ จนวันนี้

เมื่อไรจะจำว่าเธอทิ้งกันไปตั้งนานแล้ว
เมื่อไรจะจำว่าเราวันนี้ไม่มีใคร
เมื่อไรจะจำว่าใครที่ทำร้าย
ก็แปลกที่ในหัวใจทำไม จำอะไรไม่ได้เลย

Ничего не помню

Помню, как мы впервые шли, держась за руки,
Словно это было вчера.
Всё так ясно, всё в моём сердце.

Твои первые слова любви - помню их так чётко.
А вот когда и где ты сказала "прощай" - никак не могу вспомнить.
Будто этого и не было вовсе.
Но сердце всё ещё болит, всё ещё ноет.
Может, я просто обманываю себя,
Потому что не в силах принять правду.

Когда же я наконец вспомню, что ты ушла давным-давно?
Когда же я наконец вспомню, что мы теперь одни?
Когда же я наконец вспомню, кто причинил мне боль?
Странно, но моё сердце… почему оно ничего не помнит?

Закрываю глаза и всё думаю, что вот-вот ты придёшь,
А утром просыпаюсь в слезах.
Передо мной лишь пустая подушка.
Сердце всё ещё болит, всё ещё ноет.
Может, я просто обманываю себя,
Потому что не в силах принять правду.

Когда же я наконец вспомню, что ты ушла давным-давно?
Когда же я наконец вспомню, что мы теперь одни?
Когда же я наконец вспомню, кто причинил мне боль?
Странно, но моё сердце… почему оно ничего не помнит?

Воспоминания о днях, что прошли, не дают мне покоя,
Преследуют меня постоянно.
Чувства, что родились между нами, когда мы любили друг друга,
До сих пор не угасли в моём сердце.

Когда же я наконец вспомню, что ты ушла давным-давно?
Когда же я наконец вспомню, что мы теперь одни?
Когда же я наконец вспомню, кто причинил мне боль?
Странно, но моё сердце… почему оно ничего не помнит?