Lyrics and translation Ranjith feat. Neha Bhasin - Poraney Poraney

Poraney Poraney

போறானே
போறானே

போறானே போறானே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறானே போறானே போவாமத்தான் போறானே
போறானே போறானே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறானே போறானே
போவாமத்தான் போறானே

அழகாய் நீ நிறைஞ்ச
அடடா பொந்துக்குள் புவியல் போல

போறாளே போறாளே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறாளே போறாளே
போவாமத்தான் போறாளே
போறாளே போறாளே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறாளே போறாளே
போவாமத்தான் போறாளே

பருவம் தொடங்கி
ஆச வச்சேன்
இல்லாத சாமிக்கும்
பூச வச்சேன்

மழையில் நனைஞ்ச
காத்த போல
மனச நீயும்
நனைச்சுப்புட்ட

ஈரக்கொலைய கொஞ்சம் இரவல் தாயா
உன்ன மனச கொஞ்சம் புனைய வாயா
ஏற இறங்க பார்க்கும் ரோச காரா
டீதூளு வாசம் கொண்ட மோசக்காரா

அட நெல்லாங்குருவி ஒன்னு மனச மனச சிறு கன்னங்குழியிலே பதுக்கிருச்சே
சின்ன சின்ன கொறத்தி பொன்னு கண்ணு முழியத்தான் ஈச்சங்காய ஆஞ்சிருச்சே

போறானே போறானே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறானே போறானே போவாமத்தான் போறானே
போறானே போறானே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறானே போறானே
போவாமத்தான் போறானே

கிணத்து நிலவா
நான் இருந்தேன்
கல்ல எறிஞ்சு
குழப்பிப்புட்ட

உன்ன பார்த்து பேசயில
ரெண்டாம் முறையா குத்த வைச்சேன்

மூக்கணாங் கவுறப் போல உன் நினைப்பு
சீம்பாலு வாசம் போல உன் சிரிப்பு

அடகாக்கும் கோழி போல என் தவிப்பு
பொசுக்குன்னு பூத்திருக்கே என் பொழப்பு

அடி மஞ்ச கிழங்கே உன்ன நினைச்சு நினைச்சு தினம் மனசுக்குள்ள வெச்சி பூட்டிகிட்டேன்
உன் பிஞ்சு விரல் பதிச்ச மண்ண எடுத்து நான் காயத்துக்கு பூசிக்கிட்டேன்

போறாளே போறாளே
போறாளே போவாமத்தான் போறாளே

அழகாய் நீ நிறைஞ்ச
அடடா
பொந்துக்குள் புவியல் போல

போறானே போறானே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறானே போறானே போவாமத்தான் போறானே
போறானே போறானே
காத்தோட தூத்தலப்போல
போறானே போறானே
போவாமத்தான் போறானே
போறானே
போறானே
போறானே

Ты уходишь

Ты уходишь
Ты уходишь

Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь, ты ведь уходишь
Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь
Ты ведь уходишь

Твоя красота наполняет
Ах, словно земля в этой впадине

Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь
Ты ведь уходишь
Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь
Ты ведь уходишь

С наступлением сезона
Я возжелал
Даже несуществующим богам
Я молился

Как ветер, напоенный дождем
Ты ждала
Мое сердце ты
Пронзила насквозь

Одолжи мне немного твоей влажной любви
Позволь мне украсить твое сердце
Розовая машина, которая смотрит вверх и вниз
Ты – моя мускусная красавица, пахнущая чаем

Маленькая горлица, ты прячешься в ямочках на щеках моей души
Маленькая колдунья, твои золотые глаза метнули в меня плод дерева ним

Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь, ты ведь уходишь
Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь
Ты ведь уходишь

Я был луной в колодце
Я был
Ты бросила камень
И смутила меня

Не говоря с тобой
Я позволил себе уколоть тебя во второй раз

Твои мысли подобны аромату цветка "Муккьяти"
Твоя улыбка подобна аромату семян пажитника

Мое ожидание подобно курице, защищающей своих цыплят
Моя жизнь расцвела, словно цветок

Вспоминая о тебе, я храню тебя в своем сердце, как сладкий картофель
Я взял землю, которой коснулись твои нежные пальцы, и приложил ее к своей ране

Ты уходишь, ты уходишь
Ты уходишь, ты ведь уходишь

Твоя красота наполняет
Ах,
словно земля в этой впадине

Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь, ты ведь уходишь
Ты уходишь, ты уходишь
Как дуновение ветра
Ты уходишь, ты уходишь
Ты ведь уходишь
Ты уходишь
Ты уходишь
Ты уходишь