Lyrics and translation Sarius feat. Louis Villain - 29 Lutego

29 Lutego

Nie wiem, czy dolecę tam, gdzie marzę
Jeśli spadnę, usłyszysz o mnie dziś
Mam bardzo ciężką kieszeń, pełną barier
Pełną zmartwień, to nie pomoże mi
Biegnę do krawędzi, stracą wiarę we mnie
Ci, co nigdy jej nie mieli, a kochali flesze
Zawsze muszę wierzyć w swoje skrzydła
Że naprawdę, że mogę z tego wyjść

Twarz osoby jak smak wody się docenia, kiedy nocą już szampany powylewasz
Wokół maski i ozdoby do ostatniej kropli, nagle ich nie ma
Hah, czekaj, nie mam po co się spieszyć teraz
Myśli płoszą się bez znaczenia nad głową, gdy gadam nad ranem ze sobą
Nie poniósł mnie melanż tym razem, to miasto jest szare jak ja
Pocięte i zszyte jak przeszłość i czas, młode i stare jak ja
Nie chcę wydarzeń, już mam pełną pamięć, a jeszcze niecałe trzydzieści lat
Wypchane myślami, że nie chcę już trwać, jak autobus, co wiezie na pierwszą ze zmian
Wspomnienia zapętlam jak w starych piosenkach, odwiedzam te miejsca ostatnie jak wiatr
Reszta napędza, świat tani jak barszcz, tylko my sami i strach
Para z herbaty układa się w plan, wisi nad nami ten czas
Opuszczam program seriali i kłamstw, lecę do gwiazd

Bo dotarłem do granic
Jak poradzić sobie, nie ma już nic dalej
Muszę skoczyć, nagle zniknąć w oddali
Wznieść się, albo być na dnie, Boże...

Nie wiem, czy dolecę tam, gdzie marzę
Jeśli spadnę, usłyszysz o mnie dziś
Mam bardzo ciężką kieszeń, pełną barier
Pełną zmartwień, to nie pomoże mi
Biegnę do krawędzi, stracą wiarę we mnie
Ci, co nigdy jej nie mieli, a kochali flesze
Zawsze muszę wierzyć w swoje skrzydła
Że naprawdę, że mogę z tego wyjść
Nie wiem, czy dolecę tam, gdzie marzę
Jeśli spadnę, usłyszysz o mnie dziś
Mam bardzo ciężką kieszeń, pełną barier
Pełną zmartwień, to nie pomoże mi
Biegnę do krawędzi, stracą wiarę we mnie
Ci, co nigdy jej nie mieli, a kochali flesze
Zawsze muszę wierzyć w swoje skrzydła
Że naprawdę, że mogę z tego wyjść

Luty dwudziesty dziewiąty
To święto mojej słabości
Przegrałem już tyle wojen
Tyle mam sznyt już na sobie i w głowie
Nie cofnę tego co boli, musiałbym wyzbyć się dorosłości
Ogień wciąż płonie, choć ostygł, wyparowałem z litości od bodźców
Nie jestem już nowy, mam tylko po sobie te lata historii - są bezwartościowe
Gdy mam ich, aż tyle, a żadnej nie skończę, więc biegnę, gdzie mogę
Gdzie góry i las, czas odbyć rozmowę, jak który to ja?
Jak który to z nas i kogo to czas? dobra, czy zła?
Ta linia tam jest i lewą nogę mi pali do cna, siarka i gniew
Przepych i śmierć, prawa chce biec tam, gdzie jest światło i sen
Ta linia tam jest, ciągle rozdziera mnie czas, rozdziera jak świat
Pluje i warczy, wyzywa od szmat
A mówi, że to tylko śmiech
Swe skrzydła prostuję, są stare i twarde jak pień, leć

Nie wiem, czy dolecę tam, gdzie marzę
Jeśli spadnę, usłyszysz o mnie dziś
Mam bardzo ciężką kieszeń, pełną barier
Pełną zmartwień, to nie pomoże mi
Biegnę do krawędzi, stracą wiarę we mnie
Ci, co nigdy jej nie mieli, a kochali flesze
Zawsze muszę wierzyć w swoje skrzydła
Że naprawdę, że mogę z tego wyjść

February 29th

I don't know if I'll reach where I dream
If I fall, you'll hear about me today
My pocket is heavy, full of barriers
Full of worries, it won't help me
I run to the edge, they'll lose faith in me
Those who never had it, but loved the flashes
I always have to believe in my wings
That it's real, that I can get out of this

A person's face, like the taste of water, is appreciated when you spill champagne at night
Surrounded by masks and decorations to the last drop, suddenly they are gone
Hah, wait, I have no reason to rush now
Thoughts flutter meaninglessly overhead as I talk to myself in the morning
Melancholy didn't carry me away this time, this city is as grey as me
Cut and sewn like the past and time, young and old like me
I don't want events, my memory is already full, and I'm not even thirty years old
Stuffed with thoughts that I don't want to last anymore, like a bus that takes me to the first shift
I loop memories like in old songs, I visit these last places like the wind
The rest drives me, the world is cheap as borscht, only ourselves and fear
The steam from the tea forms a plan, this time hangs over us
I'm leaving the program of series and lies, I'm flying to the stars

Because I reached the limits
How to cope, there is nothing further
I have to jump, suddenly disappear into the distance
Rise, or be at the bottom, God...

I don't know if I'll reach where I dream
If I fall, you'll hear about me today
My pocket is heavy, full of barriers
Full of worries, it won't help me
I run to the edge, they'll lose faith in me
Those who never had it, but loved the flashes
I always have to believe in my wings
That it's real, that I can get out of this
I don't know if I'll reach where I dream
If I fall, you'll hear about me today
My pocket is heavy, full of barriers
Full of worries, it won't help me
I run to the edge, they'll lose faith in me
Those who never had it, but loved the flashes
I always have to believe in my wings
That it's real, that I can get out of this

February twenty-ninth
It's a celebration of my weakness
I've already lost so many wars
I have so many scars on me and in my head
I won't undo what hurts, I would have to shed my adulthood
The fire still burns, though it has cooled, I evaporated out of pity from the stimuli
I'm not new anymore, I only have these years of history after me - they are worthless
When I have so many of them, and I won't finish any, so I run where I can
Where there are mountains and forests, time to have a conversation, which one am I?
Which one of us is it and whose time is it? good or evil?
That line is there and burns my left leg to the core, sulfur and anger
Luxury and death, the right one wants to run where there is light and sleep
That line is there, time constantly tears me apart, tears me apart like the world
Spits and growls, calls me a rag
And says it's just laughter
I straighten my wings, they are old and hard as a trunk, fly

I don't know if I'll reach where I dream
If I fall, you'll hear about me today
My pocket is heavy, full of barriers
Full of worries, it won't help me
I run to the edge, they'll lose faith in me
Those who never had it, but loved the flashes
I always have to believe in my wings
That it's real, that I can get out of this