Lyrics and translation Sattar - Taazim

Taazim

من می خواستم برسم توی حرفات به صدا
به الفبای نجیب واسه ی ذکر دعا
من می خواستم برسم به همه کنایه ها
به حقیقت تنت ، تو تموم سایه ها
دل من دل من ، دیگه تسلیم تو بود
با حقارت تنم دل به تعظیم تو بود
من می خواستم برسم ، به تو خوب توعزیز
تا یه سایه بون بشی ، واسه من وقت گریز
نتونست پر بکشه نفس خسته ی من
به صدات نمی رسید لبای بسته ی من
من فقط یه بی نصیب ، من فقط یه دردمند
با حقارت تنم ، پیش معراج بلند
واسه ی شنیدنت ، من باید پاک بشم
تو مسیر بودنت ، من باید خاک بشم
تو مسیر بودنت من عاشق یه اسیر
مثل عابرهای مست مثل برده های پیر
بودنم به چشم تو ، مثل نامه یا یه خط
شایدم گنگ و غریب ، با یه انشای غلط!

Taazim

I wanted to reach the voice in your words
To a noble alphabet for the mention of a prayer
I wanted to reach all the innuendos
To the truth of your body, in all the shadows
My heart, my heart, is now surrendered to you
With the humiliation of my body, my heart was in reverence to you
I wanted to reach you, you dear one
To be a shelter for me, when I need to escape
My weary breath couldn't soar
My closed lips couldn't reach your voice
I am only a dispossessed one, I am only a sufferer
With the humiliation of my body, before your lofty ascension
To hear you, I must be purified
On the path to being with you, I must become dust
On the path to being with you, I am in love with a captive
Like intoxicated wayfarers, like aged slaves
My being in your eyes, is like a letter or a line
Perhaps a mute and strange being, with a wrong essay!