Lyrics and translation Sattar - Taazim

Taazim

من می خواستم برسم توی حرفات به صدا
به الفبای نجیب واسه ی ذکر دعا
من می خواستم برسم به همه کنایه ها
به حقیقت تنت ، تو تموم سایه ها
دل من دل من ، دیگه تسلیم تو بود
با حقارت تنم دل به تعظیم تو بود
من می خواستم برسم ، به تو خوب توعزیز
تا یه سایه بون بشی ، واسه من وقت گریز
نتونست پر بکشه نفس خسته ی من
به صدات نمی رسید لبای بسته ی من
من فقط یه بی نصیب ، من فقط یه دردمند
با حقارت تنم ، پیش معراج بلند
واسه ی شنیدنت ، من باید پاک بشم
تو مسیر بودنت ، من باید خاک بشم
تو مسیر بودنت من عاشق یه اسیر
مثل عابرهای مست مثل برده های پیر
بودنم به چشم تو ، مثل نامه یا یه خط
شایدم گنگ و غریب ، با یه انشای غلط!

Hommage

Je voulais m'approcher, atteindre ta voix dans tes mots
Cet alphabet noble pour des prières solennelles
Je voulais saisir toutes les allusions
La vérité de ton corps, dans toutes les ombres
Mon cœur, mon cœur, était déjà soumis
Avec toute la bassesse de mon corps, je m'inclinais devant toi
Je voulais m'approcher, toi mon précieux
Pour que tu deviennes un havre, dans mes fuites
Mon souffle fatigué n'a pu prendre son envol
Mes lèvres closes n'ont pu atteindre ta voix
Je ne suis qu'un déshérité, qu'un souffrant
Avec toute la bassesse de mon corps, face à ton élévation
Pour t'entendre, je dois me purifier
Sur ton chemin, je dois devenir poussière
Sur ton chemin, je suis un amant captif
Comme des vagabonds ivres, comme de vieux esclaves
Mon existence à tes yeux, comme une lettre ou une ligne
Peut-être muette et étrange, avec une prose erronée !